تحلیل جامعه شناختی روند سالمندی با تاکید بر سالمندی فعال در استان اصفهان

هدف این پژوهش تحلیل جامعه شناختی روند سالمندی با تاکید بر سالمندی فعال در استان اصفهان می باشد. که به روش تحلیل ثانویه کمی بر روی داده های انجام شده است. داده های تحقیق برگرفته از « سالنامه آماری استان اصفهان و سند ملی سالمندان کشور مربوط به سال ۱۳۹۹، آخرین داده های سازمان ملل متحد در سال ۲۰۲۲ و مقاله اخذ و از نظریه های عدم تعهد ، استقرار تداوم و فعالیت استفاده شده است.یافته ها نشان داد استان اصفهان از جمله نقاطی است که در حال حاضر با نرخ رشد ۱۲درصدی سالمندی مواجه می باشد که از میانگین کشوری نیز بیشتر ورتبه ششم را دارا است.رشد جمعیت در این استان بر حسب تعداد و متوسط رشد سالانه جمعیت در طول سال۱۳۹۵ – ۱۳۴۵ نشان می دهد با اینکه جمعیت از (۱۷۰۳۷۰۱) به (۵۱۲۰۸۵۰) نفر سیر صعودی داشته ولی متوسط رشد آن روند معکوس و نزولی طی نموده و از ۴۸/۲ به ۹۷/۰ رسیده است و روند رشد جمعیت سالمندان در طول سال۱۴۰۰ – ۱۳۴۵همگام با افزایش جمعیت کل استان ، تعداد سالمندان نه تنها افزایش داشته بلکه سهم جمعیت سالمندان نسبت به جمعیت استان نیز رو به فزونی و این نسبت در سال ۱۳۹۵ برای مردان(۵۱/۱۰) و برای زنان(۴۴/۱۲) و در کل ، ۶۴/۱۰ بوده است. و به عبارتی ۵۳/۰ درصد به مردان و ۴۷/۰ درصد به زنان ، و با توجه به محل سکونت ۸۶/۰ درصد به مناطق شهری و ۱۴/۰ به مناطق روستایی اختصاص داشته است. همچنین در جمعیت ۶۰ ساله و بیشتر: (مردان بیشتر از زنان دارای همسر)، (زنان بیشتر از مردان بیوه و فاقد همسر و مطلقه) و (مردان بیشتر از زنان مجرد) بوده اند. نتایج حاصله این که رشد سالمندی در استان اصفهان نه تنها رو به افزایش است، بلکه به زنانه شدن و سال خوردگی نیز پیش می رود.