جمهوریت و اسلامیت در قانون اساسی ایران؛ حاکمیت دوگانه یا واحد
سال انتشار: 1397
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 102
فایل این مقاله در 22 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_CLRM-22-3_004
تاریخ نمایه سازی: 14 اسفند 1402
چکیده مقاله:
دو رویکرد عمده در مورد قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران مطرح است؛ در رویکرد اول، اصول قانون اساسی، واجد ارزش واحدی نیستند بلکه برخی از اصول در جایگاه بالاتری قرار دارند و به تبع آن، سلسله مراتب حقوقی میان اصول قانون اساسی در نظر گرفته می شود. در رویکرد دوم، مجموعه اصول قانون اساسی به عنوان یک مجموعه به هم پیوسته است و اصولا تعارضی میان آن ها متصور نیست و در صورت وجود ابهام، اصل حاکمیت مردم به عنوان معیار در نظر گرفته می شود. در تقابل میان رویکردهای مذکور، دو استنباط مختلف نیز از حاکمیت مردم قابل تصور است که تحت عنوان حاکمیت دوگانه و یگانه از آن یاد می شود. بر همین اساس، میان مفهوم حاکمیت در قانون اساسی (دوگانه یا واحد) و برخورداری مردم از حق تعیین سرنوشت ( کامل یا محدود) رابطه معناداری وجود دارد. سوال اصلی تحقیق این است که قانونگذار اساسی کدام مفهوم از حاکمیت (دوگانه یا واحد) را مورد شناسایی قرار داده است؟ پذیرش هر یک از دو رویکرد، چه تاثیری بر حق تعیین سرنوشت مردم دارد؟
کلیدواژه ها:
Sovereignty ، legitimacy ، constitution ، Islamism ، Republicanism ، حاکمیت ، مشروعیت ، قانون اساسی ، اسلامیت ، جمهوریت.
نویسندگان
علیرضا دبیرنیا
Assistant Professor of Public Law, Qom University, Qom, Iran
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :