بررسی رابطه هوش هیجانی اجتماعی و سازگاری اجتماعی در دانشجویان دارای حکم انضباطی و مقایسه آن با دانشجویان بدون حکم دانشگاه ارومیه

هدف پژوهش حاضر بررسی رابطه هوش هیجانی-اجتماعی و سازگاری اجتماعی در دانشجویانی که بدلیل عدم رعایت قوانین دانشگاه حکم انضباطی دریافت کرده بودند و مقایسه آن با دانشجویان بدون حکم است. برای دستیابی به این مهم، کلیه دانشجویانی که در سال­های تحصیلی ۸۵-۸۴ و ۸۶-۸۵ از کمیته انضباطی حکم گرفته و حکم مورد نظر درباره آنها اجرا شده بود، به­عنوان جامعه پژوهش انتخاب شدند. طی این مدت ۱۳۵ نفر حکم انضباطی گرفته و تخلف آنان محرز شده بود. بخشی از این گروه بدلیل تعلیق از تحصیل و عدم دسترسی به آنها، عدم تمایل به شرکت در پژوهش و فارغ­التحصیلی از دانشگاه حذف شدند. براین اساس کل نمونه دارای حکم انضباطی مطالعه شده ۵۳ نفر (۲۸ نفر مذکر و ۲۶ نفر مونث) بود. با هدف مقایسه، ۵۳ نفر از دانشجویانی که تخلفی نداشتند به عنوان گروه شاهد انتخاب شدند و کل نمونه به ۱۰۶ نفر رسید. دو گروه از نظر جنس، سن، سال ورود به دانشگاه، مقطع و رشته تحصیلی و محل سکونت (بومی و غیربومی بودن) همتا گردیدند. از آزمون هوش هیجانی-اجتماعی بار-آن و سازگاری اجتماعی بل جهت سنجش متغیرها استفاده شد. نتایج پژوهش نشان دادند بین سازگاری اجتماعی دانشجویان دارای حکم و بدون آن تفاوت معنی­دار وجود داشته و گروه دوم سازگارتر هستند (۰۱/۰>P). در زمینه هوش هیجانی-اجتماعی دانشجویان بدون حکم انضباطی از مهارت مدیریت تنش، سازگاری و خلق کلی بهتری در قیاس با دانشجویان دریافت­کننده حکم انضباطی برخوردار بودند (۰۱/۰>P). علاوه بر این، بررسی رابطه هوش هیجانی-اجتماعی با سازگاری اجتماعی حاکی از وجود رابطه معنی­دار بین آنها در تمام مولفه­ها بود. در نهایت، نتایج تحلیل رگرسیون گام به گام از میان مولفه­های هوش هیجانی-اجتماعی سه مولفه خلق کلی، مهارت­های درون فردی و سازگاری و همچنین داشتن حکم انضباطی به شکل معنی­داری قادر به پیش­بینی سازگاری اجتماعی بودند (۰۰۱/۰>P).