اثربخشی درمان شناختی- رفتاری بر پریشانی روانشناختی و نشخوار فکری در دانش آموزان پسر مبتلا به اختلال اضطراب اجتماعی مقطع متوسطه اول شهر ماهشهر

این پژوهش با هدف اثربخشی درمان شناختی- رفتاری بر پریشانی روانشناختی، نشخوار فکری در دانش آموزان پسر مبتلا به اختلال اضطراب اجتماعی مقطع متوسطه اول شهر ماهشهر موثر است. انجام شد. پژوهش نیمهآزمایشی با طرح پیشآزمون-پسآزمون و با گروه کنترل بود. جامعه آماری پژوهش حاضر کلیه دانش آموزان پسر مقطع متوسطه اول شهر ماهشهر که در سال تحصیلی ۱۴۰۱-۱۴۰۲ مشغول به تحصیل بود، که از بین آنها با روش نمونه گیری بر اساس نمونه گیری تصادفی در دو گروه آزمایشی ۲۰ نفره و یک گروه کنترل ۲۰ نفری در گروه های آزمایش و کنترل جایگزین شدند. برای جمع آوری اطلاعات از پرسشنامه پریشانی روانشناختی، نشخوار فکری استفاده شد. دادهها در دو سطح آمار توصیفی (فراوانی، درصد، میانگین و انحراف معیار) و استنباطی (آزمون پیشفرض آمار پارامتریک و آنالیز کوواریانس) با نرم افزار آماری SPSS نسخه انجام شد. برای گروه آزمایش ۵ جلسه هفتگی (هر جلسه ۹۰ دقیقه) برنامه درمان شناختی-رفتاری اجرا شد. نتایج نشان داد درمان شناختی -رفتاری بر پریشانی روانشناختی در دانش آموزان پسر مبتلا به اختلال اضطراب اجتماعی موثر است. درمان شناختی -رفتاری بر نشخوار فکری در دانش آموزان پسر مبتلا به اختلال اضطراب اجتماعی موثر است.