بزرسی ابعاد و مسائل سیاست گذاری هویتی جوانان در ایزان و ارائه پیشنهادات سیاسی

پژوهش حاضر با هدف بررسی ابعاد و مسائل سیاست گذاری هویتی جوانان در ایران و ارائه پیشنهادات سیاسی صورت گرفت. روش تحقیق توصیفی از نوع کیفی- تحلیل است. از نظر هدف، تحقیق کاربردی و از نظر شیوه گردآوری داده ها جزء روش های استنتاجی می باشد. یکی از موضوع هایی که باید در همه ی جوامع به آن توجه شود، موضوع سیاست گذاری هویتی جوانان است. بر مبنای دیدگاه های نظری تلفیقی، هویت یابی فرایندی دیالکتیکی و دو سویه است و در کنار عوامل سطح کلان، قابلیت بازاندیشی هویتی به میزان برخورداری از سرمایه ها و منابع مادی و فرهنگی وابسته است. تقویت هویت جوانان همبستگی اجتماعی در جامعه را تقویت می کند و علاوه بر آن انسجام اجتماعی و نشاط اجتماعی در جامعه را افزایش می دهد. احساس یگانگی اجتماعی- فرهنگی در میان افراد جامعه، همنوایی، وفاق اجتماعی و همبستگی گروهی را در جامعه کمرنگ کرده و سبب می شود تا افراد جامعه با اهداف فرهنگی، انتظارات جمعی و آن چه جامعه به عنوان الگوهای عمل برای اعضا خود در نظر می گیرد. همسو نشوند. در این راستا، یکی از الزامات مهم سیاست گذاری هویتی روزآمد و اثربخش است تا اجرا و عملیاتی کردن آن، زمینه های لازم را برای رشد و تحکیم هویت فراگیران فراهم کند. یافته های حاصل نشان داد که سیاست گذاری هویتی نظام آموزشی باید بسترهای لازم را برای توجه موزون و جامع نگر به همه عرصه های هویت، وقاع بینی و اجتناب از ایده آل گرایی صرف، تمرکز زدایی و مشارکت دادن هرچه بیشتر همه ذی نفعان، استفاده از ظرفیت های برنامه درسی پینهان، رشد همه ابعاد شخصیتی فراگیران (شناختی، عاطفی و مهارتی)، بهره گیری از توانمندی های نهادها و گروه های اجتماعی جامعه، استفاده موثر از منابع درسی، رشد صلاحیت های حرفه ای و لزوم تغییر سیاست گذاری های هویتی متناسب با تحولات زمانه فراهم کند. بدیهی است توجه جدی و عملی به توصیه های سیاستی مذکور ضمن کاهش چالش های هویتی نسل جوان، اثربخشی نظام آموزشی را در رشد هویت منسجم دانشجویان افزایش می دهد.