بررسی تاثیرمحصولات خوردگی لوله های انتقال آب پرتقال و انگور بر کیفیت و ماندگاری آبمیوه

یکی از مهمترین دلایل استفاده از فولادهای زنگ نزن در مواد غذایی جلوگیری از خوردگی است. فولادهای زنگ نزن پس از مدت زمانی خورده شده و محصولات خوردگی وارد محیط مواد غذایی شده و مکانهای رشد باکتریهای فاسد کننده می شوند. در این تحقیق به بررسی انواع مختلف فولادهای زنگ نزن در محی ط آب میوه های مختلف و بررسی تاثیر محصولات خوردگی این فولادها بر ماندگاری آن پرداخته میشود. نتایج تحقیق نشان دادند که مقاومت به خوردگی در نمونه هایی که با لوله های زنگ نزن ۳۱۶ منتقل شده است بهتر از نمونه هایی است که با فولادهای ۳۰۴ منتقل شده و این بدین معنیست که لوله های انتقال آب میوه در طول تولید کمتر آسیب دیده و از طرفی لوله های زنگ نزن L۳۱۶ کمترین انحلال را در آب میوه دارد که همین امر بهبود خواص آبمیوه، ماندگاری و همینطور خواص حسی را در پی دارد. در روزهای ۲۱ام نگهدار ی، اختلاف آماری معنی داری (p ۰/۰۵) در تعداد سلولهای زنده تمامی تیمارها مشاهده میشود. میتوان ا ینگونه نتیجه گرفت که زنده مانی باکتریهای پروبیوتیک در فولادهای زنگ نزن L۳۱۶ بیشتر است بنابرای ن در این قسمت هم میتوان به برتری فولادهای ۳۱۶ اشاره نمود.در روز ۷ نگهداری برای نمونه آب انگور، د ر نمونه انتقال یافته با فولاد ۳۱۶ از پذیرش کلی بیشتری در مقایسه با دو تیمار دیگر برخوردار بود. در روز ۲ ۱ میوه نگهداری در هر دو آب میوه در انتقال با فولاد L۳۱۶ مطلوبیت طعم بیشتری را نشان داد .