عوارض قلبی به دنبال تغذیه مجدد در بیماران با محدودیت غذایی طولانی مدت: یک مطالعه مروری

سال انتشار: 1402
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 62

فایل این مقاله در 5 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

ICFBCNF07_148

تاریخ نمایه سازی: 16 اسفند 1402

چکیده مقاله:

خلاصه موضوع: عوارض قلبی به دنبال تغذیه مجدد در بیماران با محدودیت غذایی طولانی مدت: یک مطالعه مروریاهداف: سندروم تغذیه مجدد یکی از اختلالاتی است که پس از شروع تغذیه مجدد در بیمارانی که به مدت طولانی دچار محدودیت غذایی بوده اند رخ می دهد و به دنبال آن بیمار دچار اختلالاتی از جمله اختلالات متابولیکی،، قلبی ریوی، خونی، تعادل آب و الکترولیت و مغز و اعصاب می شود که ممکن است هر یک از آنها تهدید کننده حیات باشد. در این مطالعه بر آن شدیم تا مقالاتی که به بررسی عوارض قلبی در سندروم تغذیه مجدد پرداخته اند را مرور کنیم.روش تحقیق: در این مطالعه مروری با استفاده از کلیدواژه های Cardiac; Heart Failure ;Electrocardiogram Refeeding; Refeeding syndrome; و معادل فارسی آنان در پایگاه داده های Google Scholar, Elsevier, ProQuest, Scopus, PubMed, SID جستجوهای لازم صورت گرفت که درنهایت ۱۰ مقاله انتخاب و وارد مطالعه شد و با استفاده از روش تحلیل محتوا مورد بررسی قرار گرفتند.یافته ها: تغذیه مجدد در بیمارانی که در معرض خطر بودند باعث ایجاد تغییراتی در نوار قلب آنان شد به طوری که فاصله QT در نوار قلب افزایش یافت و به دنبال آن آریتمی تورسانت دی پوینت رخ داد که نوعی آریتمی خطرناک است. همچنین در مورادی تاکی کاردی بطنی بدون نبض، فیبریلاسیون بطنی و سندروم قلب شکسته (کاردیومیوپاتی تاکوتسوبو) گزارش شده که در تمامی این موارد حمایت های درمانی از جمله احیای قلبی ریوی و اصلاح اختلالات الکترولیتی صورت گرفته و بیماران از نظر قلبی به وضعیت قبل از شروع تغذیه مجدد بازگشتند. اگرچه در یک مورد نیز اقدامات درمانی موثر نبوده وفرد دچار ایست قلبی و مرگ شده است.بحث و نتیجه گیری: سندروم تغذیه مجدد عارضه ای است که می تواند خطرناک باشد و تهدید کننده حیات باشد. دانش و آگاهی بالای پزشکان، پرستاران و متخصصان تغذیه و همکاری مناسب این گروه ها در امر مراقبت از بیماران، تشخیص زودهنگام بیماران در معرض خطر، رعایت پروتکل تغذیه مجدد، نظارت دقیق و پایش و ارزیابی بیمار در طول تغذیه مجدد از مهم ترین اقداماتی هستند که می تواند در پیشگیری از این عارضه موثر واقع شود.

نویسندگان

رها تباح فر

گروه آموزشی پرستاری سلامت جامعه، دانشکده پرستاری، دانشگاه علوم پزشکی آبادان، آبادان، ایران

حکیمه اسکندری سبزی

گروه آموزشی پرستاری کودکان، دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور اهواز، اهواز، ایران

مهسا تفضلی

گروه آموزشی پرستاری کودکان، دانشکده پرستاری، دانشگاه علوم پزشکی آبادان، آبادان، ایران

منا ابراهیم زاده

گروه آموزشی پرستاری روان، دانشکده پرستاری، دانشگاه علوم پزشکی آبادان، آبادان، ایران