ارزیابی مالی تولید زعفران در شرایط کنترل شده در استان مازندران

در این مطالعه به منظور تعیین اندازه اقتصادی تولید زعفران در شرایط کنترل شده در استان مازندران از تحلیل فایده-هزینه و روشهای ارزش حال خالص، نسبت فایده-هزینه، نرخ بازده داخلی و دوره بازگشت سرمایه استفاده شد. به منظور محاسبه شاخصهای مالی تولید زعفران در محیطهای کنترل شده، اطلاعات به روش میدانی و از طریق تکمیل پرسشنامه و مصاحبه رو در رو با متخصصین و کارشناسان سازمان جهاد کشاورزی استان مازندران و استعلام هزینه­های ثابت، متغیر و همچنین درآمد حاصل از احداث محیطهای کنترل شده تولید زعفران (فضاهایی به مساحت ۲۰۰ مترمربع، ۱۰۰۰ مترمربع و ۵۰۰۰ متر مربع) از مراکز خدمات کشاورزی به دست آمد. اطلاعات جمع­آوری شده، به وسیله نرم افزار COMFAR، نسخه ۳.۳ مورد تحلیل و ارزیابی قرار گرفت و نتایج حاصل از آن اعم از شاخصهای مالی و تحلیل حساسیت آنها تحت سناریوهای مختلف ارائه شد. نتایج حاکی از آن است که با در نظر گرفتن نرخ تنزیل ۱۸% و تورم ۰۶/۳۵% ، طی دوره زمانی هفت ساله (یک سال ساخت و شش سال بهرهبرداری)، احداث واحد تولید زعفران در زمینی به مساحت ۲۰۰ متر مربع از نظر مالی توجیهناپذیر و در زمینهایی به مساحت ۱۰۰۰ و ۵۰۰۰ متر مربع با نرخ بازده داخلی ۸۵/۳۶ % و ۹۹/۵۳ % توجیهپذیر است. بر اساس آزمون رتبهای پروژهها، با افزایش زمین جهت احداث فضایی تحت کنترل جهت تولید زعفران سودآوری مالی طرح افزایش مییابد. همچنین با توجه به نتایج حاصل از تحلیل حساسیت مشخص گردید که افزایش درآمد فروش محصول نسبت به کاهش هزینههای ثابت و متغیر تاثیر بیشتری در سودآوری طرح دارد و میتوان با اقداماتی نظیر افزایش تولید، بازاریابی موثر و بهبود کیفیت محصول جهت افزایش سودآوری گام مثبتی برداشت.