تعیین خصوصیات بیوشیمیایی لیزوزیم ماهی سفید دریای خزر Rutilus frisii kutum

لیزوزیم یک مولکول کلیدی در سیستم ایمنی غیر­اختصاصی است و در سیستم دفاعی بسیاری از گونه ها نقش اساسی را در انهدام و سرکوب گونه­های بیماری­زای باکتریایی، با هیدرولیز پیوند گلیکوزیدی بین N- استیل مورامیک اسید و N- استیل گلوکز­آمین لایه پپتیدو­گلیکان دیواره سلولی باکتری ها بر عهده دارد. در گونه­های دریایی بیش ترین میزان این آنزیم در بافت­هایی مانند کلیه و طحال گزارش شده است. در این بررسی نمونه اولیه از بافت فوق کلیه ماهی سفید دریای خزر (Rutilus frisii kutum) استخراج شده، با استفاده از آمونیوم سولفات به ­صورت جزئی تخلیص شد و ویژگی­هایی مانند دما، pH بهینه و اثر غلظت های مختلف نمک کلرید سدیم و اوره بر فعالیت لیزوزیم مورد ارزیابی قرار گرفت. میزان فعالیت این آنزیم با استفاده از سوسپانسیون باکتری Micrococcus lysodeikticus به عنوان سوبسترا به دست آمد. نتایج نشان داد که pH بهینه لیزوزیم ماهی سفید ۶ و دمای بهینه ۴۵ درجه سانتی­گراد است. به علاوه فعالیت لیزوزیم ماهی سفید وابسته به نمک است.