شبکه سازی؛ پلی میان اخلاق فردی و اخلاق سازمانی

مقدمه : امروزه اخلاق حرفه ای درحوزه سلامت ، با دو رهیافت فردی و رهیافت سازمانی تبیین می شود. رهیافت فردی دیدگاهی سنتی تر و رهیافت دوم، رویکردی جدیدتر محسوب می شود که به دنبال پیچیدگی در سازمان های شغلی شکل گرفته است . هریک از این دو رویکرد پیامدهای اخلاقی ارزشمندی می تواند به همراه داشته باشد. بنابراین به نظر می رسد که می توان این سوال کلیدی را مطرح کردکه چگونه می توان بین این دو رهیافت ، ارتباط برقرار کرد تا از مزایای هم زمان هر دو بهره مند شدمواد و روش ها: امروزه اخلاق حرفه ای درحوزه سلامت ، با دو رهیافت فردی و رهیافت سازمانی تبیین می شود. رهیافت فردی دیدگاهی سنتی تر و رهیافت دوم، رویکردی جدیدتر محسوب می شود که به دنبال پیچیدگی در سازمان های شغلی شکل گرفته است . هریک از این دو رویکرد پیامدهای اخلاقی ارزشمندی می تواند به همراه داشته باشد. بنابراین به نظر می رسد که می توان این سوال کلیدی را مطرح کردکه چگونه می توان بین این دو رهیافت ، ارتباط برقرار کرد تا از مزایای هم زمان هر دو بهره مند شد؟یافته ها: اگر بخواهیم به صورت فلسفی وارد موضوع شویم ، ابتدا بایستی به مبنای بحث -هویت مستقل داشتن یا نداشتن سازمان- ورود پیدا کنیم ؛ به بیان دیگر اگر یکی از رهیافت های بالا را به تنهایی دنبال می کردیم ، به ناچار بحث اصالت قائل شدن برای فرد یا جامعه (سازمان) محل ورود بحث خواهد بود اما در این مقاله با رویکردی کاربرد محور بحث را مطرح می کنیم .وجه مشترک تعاریف متعددی که از سازمان ارائه شده است ، ارتباط گروهی از افراد با یکدیگر در راستای هدف یا اهدافی است . چه سازمان ماهیتی مستقل از افراد باشد و چه ماهیتی واقعی نداشته باشد، نیروی انسانی مولفه محوری یا مهم آن به شمار می آید. مسلما تعاملات و ارتباط نیروی انسانی با یکدیگر، نقش محوری در پیشبرد اهداف سازمان دارد. اگر یکی از اهداف، اخلاقی کردن یک سازمان باشد، حداقل ارتباط و تعامل بخشی از این شبکه انسانی ضروری است . به طور معمول آن دسته از افرادی که حساسیت و دغدغه اخلاقی دارند به سمت این بخش از شبکه جذب می شوند. بنابراین شبکه سازی بستر ورود به تعاملات اخلاق حرفه ای در سازمان می باشد. نمی توان انتظار داشت که افراد غیردغدغه مند، مسیر اخلاقی سازی سازمان را پیش ببرند.نتیجه گیری : شبکه سازی بستر ورود به اخلاق سازمانی است . در واقع شبکه سازی پلی است که بین افراد اخلاقی در یک سازمان، ارتباط بیشتر و موثرتر برقرارمی کند. در واقع با این رویکرد، یک "ساختار جنینی اخلاقی ابتدایی "، در "درون سازمان مادری " شکل می گیرد که هر چه پیشتر می رود، ماهیت تخصصی تری متناسب با اهداف به خود می گیرد. براساس این رویکرد، می توان پیشنهاد داد که شبکه سازی در محیط های بیمارستانی زیر نظر دفاتراخلاق بیمارستانی به عنوان اولین گام، مورد توجه قرارگیرد. به این ترتیب از سردرگمی های شروع یک کار تازه نیز کاسته می شود. بدیهی است فرایندهای بعدی مانند اصلاح انگاره، آموزش اثربخش ، هدف گذاری ، تقسیم مسوولیت ، برنامه ریزی و اجرا براین بستر شکل می گیرد.