تاثیر موسیقی درمانی بر میزان شیر در مادران شیرده: یک مطالعه مروری

سال انتشار: 1402
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 48

نسخه کامل این مقاله ارائه نشده است و در دسترس نمی باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

HUMS05_043

تاریخ نمایه سازی: 16 اسفند 1402

چکیده مقاله:

مقدمه : شیرمادر منبع اصلی تغذیه نوزادان است که بدلیل دارا بودن موادمغذی و ترکیبات فعال فواید کوتاه مدت و بلندمدتی را هم برای نوزاد و هم برای مادر به همراه دارد به همین دلیل مطالعاتی به بررسی اثربخشی راهکارهای گوناگون برای افزایش روند تغذیه با شیر مادرپرداخته اند که یکی از آن ها موسیقی درمانی می باشد. مطالعه حاضر با هدف بررسی تاثیر موسیقی درمانی بر میزان شیرمادر انجام شده است .مواد و روشها: : این مطالعه مروری با جست و جوی کلید واژه های Music therapy,Breast Milk productionدر پایگاه های اطلاعاتی Pubmed,Science direct,Scopus و موتور جست وجوی google scholar انجام شد.۱۸ مقاله بدون محدودیت زمانی یافت شد که مقالات فاقد فول قابل دسترس،زبان غیر فارسی و انگلیسی و مقالات پیش انتشارحذف و نهایتا ۱۲ مقاله مورد بررسی قرار گرفتند.یافته ها: بررسی مقالات نشان می دهد، مداخلات موسیقی درمانی انجام شده ازحیث نوع موسقی ، مدت، شدت، تعداد جلسات و استفاده از موسیقی فعال یا غیرفعال، زمان پخش و نحوه پخش در مطالعات مختلف متفاوت بوده است . نوع مداخلات شامل پخش نوای فلوت، موسیقی آرامبخش ، موسقی آرامبخش به زبان مادری و موسیقی فعال و غیرفعال بوده که با استفاده از شیوه های مختلف مانند سی دی ، کامپیوتر، ایرپاد و پخش همزمان تصاویرو موسیقی اجرا شده است . نتیجه اغلب مطالعات حاکی از اثربخش بودن موسیقی درمانی بوده اند به این صورت که حجم شیرتخلیه شده از سینه مادر بعداز مداخله افزایش یافته بود؛علت این امر را میتوان به اثر موسیقی بر روی مغز مادر نسبت داد که باعث افزایش ترشح هورمون اکسی توسین و پرولاکتین و درنهایت افزایش تولید شیرشده و همچنین با مهار ترشح هورمون هایی مانند اپی نفرین و کورتیزول باعث کاهش استرس و افزایش آرامش و راحتی مادران و درنتیجه خروج بهتر شیر میشود.نتیجه گیری : باتوجه به اثربخشی موسیقی درمانی انجام مطالعاتی مانند بررسی تلاوت قرآن بر شیرمادر وهمچنین بررسی نوزادانی این مادران در درازمدت جهت درک وسیع تر اثرات موسقی درمانی توصیه میگردد.

نویسندگان

مژگان براتی

دانشجوی کارشناسی ارشد داخلی جراحی ، کمیته تحقیقات دانشجویی ، دانشگاه علوم پزشکی شهرکرد، چهارمحال و بختیاری ، ایران

پردیس دوستی

دانشجوی کارشناسی ارشد داخلی جراحی ، کمیته تحقیقات دانشجویی ، دانشگاه علوم پزشکی شهرکرد، چهارمحال و بختیاری ، ایران