مقایسه تاثیر استفاده از پانسمان های نوین و سنتی در روند التیام زخم پای دیابتی در سالمندان ایران

مقدمه : بیماری دیابت شایع ترین اختلال متابولیسم ( اختلال در سلول های بتا ) در جهان است که یک چالش بسیار مهم جهانی محسوب می شود و طبق پیش بینی های سازمان جهانی بهداشت تا سال ۲۰۳۰ تعداد مبتلایان به ۶میلیون نفر می رسد. به دلیل روند رو به رشد تعداد مبتلایان دیابت در ایران شیوع عوارض آن نیز در حال افزایش است . علی رغم پیشرفت های طبی در دهه های اخیر؛ عوارض دیابت به عنوان یک مشکل بهداشتی بزرگ؛ به تنهایی بزرگترین ریسک فاکتور آمپوتاسیون غیر تروماتیک است و بار روانی و اقتصادی سنگینی بر خانواده و سیستم بهداشتی وارد می کند. در حال حاضر از پانسمان های متنوعی جهت بهبود زخم های دیابتی استفاده می شود که در یک دسته بندی کلی به پانسمان های ساده و نوین تقسیم بندی می شوند. به نظر می رسد جایگزینی پانسمان های نوین به جای پانسمان های ساده می تواند روند التیام زخم های دیابتی را افزایش دهد لذا هدف از این مطالعه مروری مقایسه تاثیر استفاده از پانسمان های نوین و سنتی در روند التیام زخم پای دیابتی در سالمندان است .مواد و روش ها: مطالعه حاضر مروری سیستماتیک بر پژوهش های انجام شده در زمینه بکارگیری پانسمان های ساده و پانسمان های نوین بر روند التیام زخم پای مبتلایان دیابت است که با اطلاعات آن با مطالعه مقالات علمی معتبر و با جست و جو در پایگاه های علمی همچون - SID.ir pubmed - Google scholar - scopus در بازه زمانی ۱۳۹۰-۱۴۰۲ بدست آمده است .یافته ها: بررسی ها نشان داد که اثربخشی پانسمان های نوین نسبت به پانسمان های ساده بیشتر است . بررسی نشان داد که در زخم های با عمق و قطر بالاتر استفاده از پانسمان های ساده به مراتب نتیجه برعکس داردنتیجه گیری : به طور کلی پانسمان های نوین به بیمارانی که زخم های عمیق تر و با ترشحات بیشتری دارند؛ توصیه می شود. در حالی که بیماران با زخم های سطحی تر و بدون ترشحات می توانند در مراحل اولیه زخم از پانسمان های ساده استفاده کنند. به طور کلی استفاده از پانسمان های ساده برای پیشگیری و درمان زخم های دیابتیک توصیه نمی شود اما باید در هر روش درمانی شرایط هر بیمار و وضعیت اقتصادی وی را در نظر گرفت .