اثرات سطوح مختلف زئوتن در جیره غذایی بر شاخص های رشد، ترکیب بیوشیمیایی لاشه و عملکرد سیستم ایمنی ماهی کپور معمولی انگشت قد (Cyprinus carpio)

در این مطالعه، تاثیر زئوتن بر شاخص­های رشد، ترکیب لاشه و ایمنی کپور معمولی انگشت قد بررسی شد. به این ترتیب که ۱۸۰  قطعه ماهی (میانگین وزن ۱/۰±۳/۲۰ گرم) به طور تصادفی به چهار تیمار تقسیم و به مدت ۸ هفته، به ترتیب با جیره­های حاوی ۰ (تیمار شاهد)، ۲، ۴ و ۸ گرم زئوتن بر کیلو­گرم جیره، تغذیه شدند. در پایان دوره آزمایش، در تیمارهای ۲ و ۴ گرم زئوتن میانگین وزن نهایی، ضریب چاقی، کارایی غذایی، ضریب کارایی پروتئین، شاخص کبدی و شاخص احشایی افزایش و FCR کاهش نشان داد (۰۵/۰>P). بالاترین میزان رطوبت لاشه و همچنین پایین­ترین میزان چربی لاشه مربوط به تیمار­های ۲ و ۴ گرم بود (۰۵/۰>P). خاکستر لاشه در تیمار ۸ گرم بالاترین میزان را داشت (۰۵/۰>P). شاخص­های بیوشیمیایی و ایمنی سرم خون، میزان گلوبولین، لیزوزیم، کمپلمان و IgM در تیمار ۴ گرم به صورت معنادار بالاتر از تیمار شاهد و تیمار ۸ گرم بود (۰۵/۰>P). کمترین و بیشترین تعداد گلبول های سفید به ترتیب در تیمارهای ۸ گرم و ۲ گرم زئوتن مشاهده شد. بالاترین درصد لنفوسیت و نوتروفیل به ترتیب در تیمارهای ۲ گرم و ۴ گرم زئوتن دیده شد. در مجموع، زئوتن با سطوح ۲ تا ۴ گرم بر کیلوگرم  موجب بهبود رشد، کیفیت لاشه و شاخص های ایمنی کپور معمولی انگشت قد می شود.