تاثیر راهبردهای مقابله ای بر بهزیستی روانشناختی و رضایت از زندگی دانش آموزان با نقش میانجی تاب آوری

هدف از پژوهش حاضر بررسی تاثیر راهبردهای مقابله ای بر بهزیستی روانشناختی و رضایت از زندگی با نقش میانجی تاب آوری بود. جامعه آماری این پژوهش را کلیه دانش آموزان مقطع متوسطه اول شهر دامغان در سال تحصیلی ۱۴۰۳-۱۴۰۲ تشکیل داده اند (۲۰۰۰N=). در این پژوهش از روش نمونه گیری تصادفی-خوشه ای برای انتخاب نمونه ها استفاده شد. برای تعیین حجم نمونه پژوهش با توجه به سوالات پرسشنامه که تعداد آن ها ۳۵ بود با برآورد حداقل ۲ و حداکثر ۱۰ برابر این تعداد (۷۰-۳۵۰)، ۲۱۰ تخمین زده شد که در نهایت با توزیع ۲۱۸ پرسشنامه پس از کنار گذاشتن پرسشنامه های ناقص و جواب داده نشده، ۲۱۰ پرسشنامه مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. برای گردآوری داده ها از پرسشنامه های راهبردهای مقابله ای فینست (۲۰۰۲)، تاب آوری مارتین (۲۰۰۱)، رضایت از زندگی دینر (۱۹۸۵) و پرسشنامه بهزیستی روانشناختی ریف (۱۹۸۹) استفاده شد. برای بررسی فرضیات تحقیق از روش مدل سازی معادلات ساختاری با رویکرد واریانس محور استفاده شد. برای تجزیه و تحلیل داده ها در این تحقیق از نرم افزارهایSPSS۲۳ و Smart-PLS ۳.۲.۸ استفاده گردید. یافته های پژوهش حاکی از آن است که راهبردهای مقابله ای بر بهزیستی روانشناختی، رضایت از زندگی و تاب آوری تاثیر مستقیم مثبت و معناداری دارد. همچنین تاثیر تاب آوری بر بهزیستی روانشناختی نیز مثبت و معنادار بدست آمد. از دیگر نتایج این تحقیق می توان به اثر میانجیگری تاب آوری در ارتباط بین راهبردهای مقابله ای و بهزیستی روانشناختی و میانجیگری این متغیر در ارتباط بین راهبردهای مقابله ای و رضایت از زندگی اشاره کرد. با توجه به یافته های پژوهش، به مسئولان ذی ربط پیشنهاد می شود با برگزاری دوره ها و کارگاه ها، دانش آموزان را با راهبردهای مقابله ای موثر و مفید آشنا سازند و راهکارهای تقویت تاب آوری را به آن ها آموزش دهند تا رضایتمندی آن ها از زندگی افزایش یافته و بهزیستی روانشناختی آن ها ارتقاء یابد.