تاثیر کیفیت روابط در زنجیره تامین بر اشتراک دانش و عملکرد نوآوری در صنعت بسته بندی

امروزه با فضای پیچیده و متغیر بازار، فعالیتهای نوآورانه دیگر محدود به داخل شرکت ها نیست و نوآوری مشترک بین اعضای زنجیره تامین اهمیت بسیاری پیدا کرده است. از این رو، هدف این تحقیق بررسی تاثیر کیفیت روابط در زنجیره تامین بر روی عملکرد نوآوری بصورت مستقیم و همچنین با توجه به نقش متغیرهای میانجی اشتراک دانش ضمنی و اشتراک دانش صریح است. تحقیق از نظر هدف کاربردی بوده و بر حسب روش تحقیق، همبستگی است که با بکارگیری پرسشنامه ای معتبر و پایا و روش پیمایشی داده های مورد نیاز جمع آوری شده است. جامعه آماری تحقیق شامل مدیران صنعت بسته بندی هستند که با توجه به یکنواختی جامعه، روش نمونه گیری ساده تصادفی انتخاب شد. با توجه به حجم نمونه مورد نیاز ۵۳ پرسشنامه توزیع گردید. نتایج روایی و پایایی پرسشنامه نیز قابل قبول بود. داده ها با استفاده از نرم افزار spss۱۸ تجزیه و تحلیل گردید. تایید روابط بین متغیر ها و عوامل از طریق تحلیل عاملی تاییدی و تکنیک مدل سازی PLS با استفاده از نرم افزار PLS۲ Smart صورت پذیرفته است. یافته ها نشان داد که کیفیت روابط در زنجیره تامین رابطه مستقیم و مثبت بر اشتراک دانش ضمنی، اشتراک دانش صریح و عملکرد نوآوری داشت. همچنین اشتراک دانش ضمنی و اشتراک دانش صریح بر عملکرد نوآوری تاثیر مستقیم دارند. نقش میانجی متغیرهای اشتراک دانش ضمنی و اشتراک دانش صریح در رابطه بین کیفیت روابط در زنجیره تامین و عملکرد نوآوری نیز تایید شد.