امکان سنجی نواحی مستعد کشت انگور در هزار هکتار از اراضی قصر قند

انکشاورزی اصلی ترین رکن تامین نیازهای غذایی یک جامعه بوده و عاملی تعیین کننده در بی نیازی از انواع مواد غذایی و مواد اولیه صنایع وابسته محسوب می شود. با توجه به کمبود منابع آبی در کشور و دگرگونی اقلیمی، شناخت نواحی مناسب کشت درختان میوه بر اساس شرایط اقلیمی به منظور استفاده بهینه حائز اهمیت است. انگور با ارزش اقتصادی بسیار بالا نقش ویژه ای در صادرات غیرنفتی ایران دارد و شناسایی مناطق مستعد کشت آن در سطح کشور، زمینه را برای برنامه ریزی های لازم در مورد آن فراهم خواهد کرد. از آنجایی که هر یک از محصولات کشاورزی، شرایط اقلیمی و محیطی خاصی را می طلبد. شناخت ظرفیت تولید اراضی و اختصاص آن‎ها به بهترین و سودآورترین نوع کاربری، ضمن توجه به حاصلخیزی و حفاظت خاک، از اهمیت خاصی برخوردار است. این مطالعه در سال ۱۳۹۹ در اراضی قصرقند به مساحت هزار هکتار با هدف امکان سنجی توسعه باغ انگور صورت پذیرفت. ابتدا در هر واحد خاک یک پروفیل حفر گردید. سپس نیازهای رویشی، اقلیمی و نیازهای خاکی بدست آمده با استفاده از کلاس تناسب اراضی برای محصول انگور به روش فائومشخص گردید. نتایج نشان می دهد که کلاس تناسب اراضی برای انگور S۲ (نسبتا مناسب) و S۳ تناسب بحرانی می باشد؛ و مهم ترین عوامل محدودکننده منطقه، محدودیت اقلیم، حاصلخیزی خاک و محدودیت فیزیکی خاک می باشد.