دیدار با یکی از شاگردان امام

خلاصه ماشینی:یکی از خصوصیات امام در سفرهای تفریحی که مختص روزهای پنج شنبه و جمعه بود، گاهی با آقا سید احمد زنجانی شبیری و صدوقی به باغ می رفتند، از شروط ورود افراد این بود که یک کلمه غیبت در کار نباشد و دیگر اینکه کسی بحث علمی نکند چون کل روزهای هفته را به تدریس و بحث می پرداختند، این دو روز را تعطیل می کردند تا استراحتی کرده باشند. در صحیفه نور هم آمده که وقتی ایشان از زندان آزاد شدند روزنامه اطلاعات گویا نوشته بود که تفاهمی بین آیت الله خمینی و دولت شده فرمود: «من چه حدی دارم که بیایم با دولت مصالحه کنم ، احکام اسلام که قابل مصالحه نیست و اگر من این کار را کرده باشم ، ملت باید مرا مجازات و تنبیه کنند». متین : به نظر شما چگونه کسی که اهل عرفان نظری و عملی است می تواند وارد صحنه سیاست و مباحث سیاسی شود؟ شاگرد امام : این یک قوه الهی است که در اثر همان عرفان عملی و تهجد و معرفت و معارف در انسان ایجاد می شود این قوه الهی در انسان نیرویی به وجود می آورد و آن وقت بر او «وامر بالعرف وانهی عن المنکر و اعرض عن الج''''اهلین » ] فتح : ۲۹ [ یا «ی''''ا ایها النبی ج''''اهد الکفار و المن''''افقین و اغلظ علیهم » ] مائده : ۷۳ [ یا «اشداء علی الکف''''ار رحم''''اء بینهم» واجب می شود. متین : با توجه به اینکه شما بعد از سال ۱۳۴۰ مدتی در زندان و تبعید به سر بردید اگر ممکن است خاطراتی که از آن دوران دارید برای ما بفرمایید؟ شاگرد امام : ما بیست و پنج نفر بودیم .