میزگرد: عرفان و جهانی شدن

خلاصه ماشینی:آیات شریفه ای که دلالت بر خاتمیت پیامبر اکرم می کند و از ایشان با عنوان «رحمه للعالمین » یا «ان''''ا ارسلن''''اک ک''''افه للن''''اس ''''» یا «م''''ا ک''''ان محمد اب''''ا´ احد من رج''''الکم و ل''''کن رسول الله و خ''''اتم النبیین» ] احزاب : ۴۰ [ نام می برد و از همه اینها مهمتر وقتی با صراحت در سه آیه شریفه قرآن با فضاهای مختلف می خوانیم که «هوالذی ارسل رسوله بالهدی '''' و دین الحق لیظهره علی الدین کله » و یا حتی به برخی از خطابات عام قرآن مثل «ی''''ا ایها الن''''اس» برخورد می کنیم و نیز وقتی صحبت از خاتمیت طولی و عرضی پیامبر می نماییم و می گوییم که این خاتمیت تنها تاریخی نیست بلکه حاکی از جامعیت مراتب پیامبر در همه کمالات است یا وقتی در آیات شریفه قرآن به مباحثی که فراتر از هرگونه تلقی اقلیمی است و با دعوت عام و جهانی دارد، برخورد می کنیم ؛ نهایتا از مجموعه اینها به این نتیجه می رسیم که اگر امروز مقوله هایی به نام جهانی شدن مورد بحث قرار می گیرد، می توانیم مقوله بنیانی تری را به نام جهانی بودن از درون آیین مقدس اسلام بیرون بیاوریم . در تعریف عرفان و جهانی شدن هم ملاحظاتی است یعنی اگر بخواهید عرفان را به معنای تاریخی و چیزی که در کنار تصوف مطرح است ، عنوان کنید و بپرسید که برای جهانی شدن چه صورتی دارد؟ این یک پاسخ دارد. این به اعتبار لفظ «جهانی شدن » است که سابقه تاریخی ندارد و باید ببینیم که اینها از این لفظ چه اراده کرده اند و چه اراده می کنند؟ جهانی شدن به معنای امروزی آن پدیده ای است بشری ؛ به طور کلی به معنای دیگر در ادیان مختلف وجود داشته است اما به نظر من در یک جهت عکس ، در جهتی که با معنای امروزی آن تفاوتهای بسیار دارد که باید به اینها هم توجه کرد