رابطه سواد سلامت روان با نگرش به کمک طلبی روانشناختی حرفه ای در نوجوانان

سابقه و هدف: مشکلات سلامت روان در دوره نوجوانی از شیوع بالایی برخوردار است و دانش آموزان به عنوان قشر فعال جامعه، تحت تاثیر این مشکلات قرار می گیرند. در این زمینه سواد سلامت روان و کمک طلبی روانشناختی حرفه ای از مولفه هایی هستند که در پیشگیری، تشخیص و درمان به هنگام اختلالات روانی اهمیت دارند. مطالعه حاضر با هدف تعیین ارتباط سواد سلامت روان با نگرش به کمک طلبی روانشناختی حرفه ای در دانش آموزان مقطع دبیرستان شهر آمل در سال تحصیلی ۱۴۰۲-۱۴۰۱ انجام شد. مواد و روش ها: مطالعه حاضر به صورت توصیفی- تحلیلی از نوع مقطعی است که در دانش آموزان دبیرستانی شهر آمل در سال تحصیلی ۱۴۰۲-۱۴۰۱ انجام شد. با نمونه گیری به روش تصادفی چندمرحله ای، تعداد ۴۱۶ دانش آموز در مطالعه شرکت کردند که با در نظرگرفتن معیارهای ورود و خروج، ۳۵۷ نفر از آن ها وارد آنالیزها شدند. از پرسشنامه اطلاعات جمعیت شناختی و تحصیلی، مقیاس سواد سلامت روان و فرم کوتاه مقیاس نگرش به کمک طلبی روانشناختی حرفه ای جهت جمع آوری داده ها استفاده گردید. داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه ۲۲، آمار توصیفی، مدل رگرسیون خطی تعمیم یافته تک متغیره و چندگانه مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. یافته ها: در این مطالعه میانگین سنی شرکت کنندگان برابر با ۰/۶۴۵±۱۶/۶۲ سال بود و ۵۲/۴ درصد آن ها پسر بودند. هم چنین اکثر آن ها در پایه تحصیلی یازدهم و رشته فنی و حرفه ای مشغول به تحصیل بودند. نتایج نشان داد میانگین سواد سلامت روان و نگرش به کمک طلبی روانشناختی حرفه ای در دانش آموزان به ترتیب برابر با ۹/۱۷±۷۸/۳۲ و۴/۳۱±۱۵/۷۰ می باشد که تقریبا در محدوده متوسط قرار داشتند. هم چنین بعد توانایی شناسایی اختلالات روانی از بیش ترین میانگین (۲۳/۳۴) و بعد آگاهی از عوامل خطر از کم ترین میانگین(۵/۱۲) در میان ابعاد مولفه سواد سلامت روان برخوردار بودند. نتایج رگرسیون خطی تعمیم یافته تک متغیره نشان داد نگرش به کمک طلبی روانشناختی حرفه ای با سواد سلامت روان دانش آموزان، ارتباط مثبت و معناداری دارد(۰/۰۵< P). بنابر نتایج رگرسیون خطی تعمیم یافته چندگانه نیز نگرش به کمک طلبی روانشناختی حرفه ای، جنسیت دختر و تحصیلات مادر با سواد سلامت روان دانش آموزان ارتباط معناداری داشتند (۰/۰۵< P). سایر متغیرهای جمعیت شناختی و تحصیلی با سواد سلامت روان دارای ارتباط معنی داری نبودند(۰/۰۵< P). استنتاج: با توجه به رابطه مستقیم و معناداری که بین سواد سلامت روان و نگرش به کمک طلبی روانشناختی حرفه ای در دانش آموزان وجود داشت؛ پیشنهاد می شود که مدیران و مسئولین آموزشی و بهداشتی تدابیر لازم را جهت ارتقاء سواد سلامت روان دانش آموزان اتخاذ نمایند تا موجب  افزایش تمایل آن ها نسبت به دریافت حمایت های روانشناختی در مواقع مورد نیاز گردد. هم چنین ایجاد شرایط مناسب جهت آموزش و ارتقای سواد سلامت روان اولیای دانش آموزان نیز اهمیت دارد تا بتوانند نقش موثرتری در بهبود و ارتقای سلامت روان خود و فرزندانشان داشته باشند.