مکان های معرف اندازه گیری و پایش پوشش گیاهی، در امتداد گرادیان ارتفاعی دامنه جنوبی تفتان
محل انتشار: مجله مهندسی اکوسیستم بیابان، دوره: 11، شماره: 36
سال انتشار: 1401
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 35
فایل این مقاله در 16 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_DEEJ-11-36_005
تاریخ نمایه سازی: 19 اسفند 1402
چکیده مقاله:
انتخاب صحیح و تعداد مناسب مکان های معرف اندازه گیری پوشش گیاهی در نواحی مختلف اکولوژیک، از ملزومات اساسی اندازه گیری و پایش پوشش گیاهی است. پژوهش حاضر با این هدف، در امتداد گرادیان ارتفاعی دامنه جنوبی تفتان انجام شد. ابتدا با بررسی نقشه های طرح شناخت مناطق اکولوژیک، چندین مکان که معرف رویشگاه های منطقه باشد و تا حدودی بتواند پراکنش پوشش گیاهی کوه تفتان را به تصویر بکشد، انتخاب شد. سپس شاخصه های پوشش گیاهی در هریک از آن ها، اندازه گیری و واحدهای نمونه برداری بر اساس تشابهات گونه ای، رسته بندی شد. برای رسته بندی واحدها، ابتدا با استفاده از تجزیه Twinspan، پوشش گیاهی مکان ها در قالب گرو ه های اکولوژیک طبقه بندی شد. سپس با استفاده از تجزیه مولفه های اصلی (PCA)، رابطه گروه ها با عوامل توپوگرافی (شیب، جهت و ارتفاع) بررسی شد. بر مبنای نتایج، برای پایش پوشش گیاهی در مقیاس منطقه ای، انتخاب حداقل سه مکان معرف، در امتداد گرادیان ارتفاعی منطقه ضروری است. یک مکان می تواند معرف سنگ فرش های بیابانی (دامنه ارتفاعی ۱۵۰۰۱۷۰۰) با غالبیت Hammada salicornia و Zygophyllum atriplicoides باشد. دو مکان دیگر می تواند معرف درمنه زارهای ارتفاعات میانی (دامنه ارتفاعی ۱۷۰۰۲۵۰۰)، با غالبیت گونه های Artemisia quettensis، Artemisia sieberi ، Artemisia deserti و درمنه زارهای ارتفاعات بالاتر از خط رویش درختان (بیشتر از ۲۸۰۰ متر) با غالبیت گونه های Artemisia quettensis، Ferual ovina و بوته های بالشتکی باشد.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
جواد معتمدی
بخش تحقیقات مرتع، موسسه تحقیقات جنگل ها و مراتع کشور، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، تهران، ایران
عادل جلیلی
بخش تحقیقات گیاه شناسی، موسسه تحقیقات جنگل ها و مراتع کشور، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، تهران، ایران.
یوسف اجنی
بخش تحقیقات گیاه شناسی، موسسه تحقیقات جنگل ها و مراتع کشور، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، تهران، ایران.
هادی درودی
بخش تحقیقات جنگل و مرتع، مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی بلوچستان، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، ایرانشهر، ایران.
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :