تاثیر کلاس معکوس بر خودراهبری در یادگیری درس زبان انگلیسی

پیشینه و اهداف: عصرحاضر را عصر اطلاعات می نامند، چرا که شتاب تحول و پیشرفت علم و تکنولوژی در عصر حاضر خیلی زیاد و چشمگیر است. هر روز تکنولوژی های جدیدی تولید شده و در اختیار مخاطبان قرار می گیرد. بخش عظیمی از دانش و علومی که در مدارس و دانشگاه ها آموخته می شود پس از مدتی به علت تغییرات اجتماعی و تکنولوژی نیاز به بازنگری پیدا می کنند. به علاوه موقعیت های شخصی و حرفه ای به طور فزاینده ای بستگی به یادگیری مستمر دارد در دهه های اخیر با توجه به تغییرات شگرف و گستردگی علوم، ضرورت ارتقاء و به روز رسانی دانش و مهارت های انسان، ارتقاء مهارت ای یادگیری مادام العمر به عنوان یکی از اهداف اولیه نظام آموزشی می باشد. با ظهور فناوری اطلاعات و پیشرفت روزافزون نظام آموزشی فعالیت های خود را به سمت استفاده از آموزش الکترونیکی سوق داده است. اقبال عمومی به سوی این نوع آموزش تا جایی است که برخی مزایای آموزش سنتی و تعامل بین معلم و دانش آموز را نادیده گرفته و آموزش الکترونیکی را تنها راه آموزش برای یادگیری پایدار در صدر آموزش رسمی قلمداد کردند. بنابراین از نظر آموزشی، فضای جدیدی بر دنیا حاکم شده است. حجم زیاد اطلاعات و تحول آن در زمان اندک که در نظام آموزش و پرورش باید به آن پرداخته بشود؛ ولی به دلیل محدودیت هایی از جمله کمبود زمان، نبود انگیزه یادگیری، به روز نمودن اطلاعات با فضای جدید نظام آموزشی سازگار نیست. این پژوهش باهدف بررسی تاثیر کلاس معکوس بر مهارت خودراهبری در یادگیری دانشآموزان دختر پایه دهم شهرستان کلیبر در سال تحصیلی ۹۶-۱۳۹۵ در درس زبان انگلیسی انجامگرفته است. روش ها: روش پژوهش حاضر نیمه تجربی با پیش آزمون و پس آزمون با یک گروه کنترل بود. شرکتکنندگان در پژوهش ۳۰ نفر بودند، که به صورت نمونه گیری در دسترس انتخاب و بهطور تصادفی به دو گروه آزمایش و کنترل تقسیم شدند. برای گردآوری اطلاعات از پرسشنامه سنجش خودراهبردی در یادگیری دانش آموزان (SDL) با پایایی ۸۲/۰ برای کل آزمون و با روایی صوری و محتوایی تایید شده از سوی متخصصان، استفاده شد. داده ها با بهره گیری از آمار توصیفی و استنباطی تحت نرم افزار SPSS تحلیل شدند. یافته ها: یافته ها ی حاصل از تحلیل کواریانس نشان دادند که کلاس معکوس توانسته است با کمک متغییر کووریت (پیش آزمون) اثر معنی داری بر متغییر خودراهبری (به جز مولفه ی خود مدیریتی) در یادگیری اثر بگذارد (p <۰.۰۵). همچنین میانگین نمرات دانش آموزان درپیش آزمون و پس آزمون در گروه آزمایش تفاوت چشمگیری با یکدیگر داشتند؛ که میانگین نمرات خود راهبری یادگیری دانش آموزان آموزش دیده از طریق کلاس معکوس بالاتر بود. نتیجه گیری: یافته های این پژوهش علی رغم محدودیت های روش شناختی، مانند عدم انتخاب تصادفی آزمودنی ها و محدود بودن تعداد جلسات مداخلات آموزشی، می تواند تلویحات علمی و کاربردی برای نظام آموزشی داشته باشد. پیشنهاد مشخص این پژوهش، بکارگیری و استفاده از این روش در تدوین برنامه ی درسی و کتب درسی و همچنین برگزاری دوره های آموزش ضمن خدمت کلاس های معکوس برای معلمان جدید و نا آشنا به این روش و همچنین بکارگیری این روش توسط معلمان برای درگیری تحصیلی دانش آموزان، ایجاد و تقویت مهارت های ضروری تحصیلی در این عصر انفجار اطلاعات، پیشنهاد می شود. مطالعات اثرات بلند مدت کلاس معکوس، اجرای پژوهش های همانند در دروس و پایه های مختلف و همچنین مطالعه ی آن بر روی نمونه های بیشتر در سایر مناطق آموزشی، از جمله پیشنهادها برای محققان آینده است.