اثر شوری بر خصوصیات مورفولوژیکی و فیزیولوژیکی اکوتیپ های مختلف گیاه توت روباه در مرحله جوانه زنی و رشد رویشی

به منظور ارزیابی تاثیر شوری بر جوانه زنی و رشد رویشی اکوتیپ های مختلف گیاه مرتعی توت روباه، دو آزمایش مجزا در شرایط آزمایشگاه و شرایط گلخانه در بهار سال ۱۳۸۹ انجام شد. در آزمایش اول، ۶ اکوتیپ (سمیرم، فریدون شهر ، تهران، کرسنک، دماوند و فرخشهر) و ۴ سطح تنش شوری (صفر، ۴، ۸ و ۱۲ دسی زیمنس بر متر از کلرید سدیم) در ۳ تکرار تحت شرایط آزمایشگاهی و در آزمایش دوم ۴ اکوتیپ گیاه توت روباه (سمیرم، فریدون شهر ، تهران و کرسنک) و ۴ سطح تنش شوری (صفر، ۴، ۸ و ۱۲ دسی زیمنس بر متر از کلرید سدیم) تحت شرایط گلخانه ای به صورت آزمایش فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی در ۳ تکرار انجام شد. صفات درصد جوانه زنی، سرعت جوانه زنی، طول ریشه چه، طول ساقه چه و وزن تر گیاهچه در آزمایش اول و میزان پروتئین، پرولین، درصد کلر و سدیم اندام هوانی گیاه در آزمایش دوم اندازه گیری شد. نتایج به دست آمده در شرایط آزمایشگاهی نشان داد که با افزایش تنش شوری، درصد و سرعت جوانه زنی، طول ریشه چه و ساقه چه و وزن تر گیاهچه به صورت معنی داری کاهش یافت. بر اساس نتایج گلخانه ای، درصد پروتئین به طور معنی داری کاهش و درصد کلر، سدیم و غلظت پرولین به طور معنی داری افزایش داشتند. اکوتیپ تهران از نظر تحمل به شوری در مرحله جوانه زنی و گیاهچه ای نسبت به سایر اکوتیپ ها برتری نشان داد.