شناسایی و اولویت بندی عوامل تاثیر گذار بر فرهنگ ایمنی در کارکنان بخش آب و برق بالایشگاه اصفهان با استفاده از تحلیل سلسله مراتبی

این پژوهش از نظر هدف. تحقیق کاربردی است. از نظر شیوه گردآوری و تحلیل اطلاعات نیز، این تحقیق توصیفی-پیمایشی است. جامعه آماری این پژوهش کارکنان بخش آب و برق پالایشگاه اصفهان می باشد. روش نمونه گیری مورداستفاده در این پژوهش، بصورت روش نمونه گیری در دسترس می باشد. با توجه به آمار دسترسی به کارکنان بخش آب وبرق پالایشگاه اصفهان تعداد این کارکنان دو واحد ۱۴۰ نفر می باشد. با استفاده از جدول مورگان و در نظر گرفتن جامعه۱۴۰ نفری، حجم نمونه ۱۰۳ نفر از کارکنان بخش آب و برق پالایشگاه اصفهان انتخاب برآورد گردید. ابزار مورداستفاده پرسشنامه استاندارد فرهنگ ایمنی در صنعت توسط نوری پاکستانی و همکاران (۱۳۸۹) و پرسشنامه استانداردفرهنگ ایمنی در صنعت توسط کیک (۲۰۰۶) می باشد. تجزیه و تحلیل داده ها در این پژو هش با استفاده از تحلیل AHPانجام شد. نتایج نشان داد که از بین زیرمعیارهای تعهد مدیریت، اهمیت دادن مدیریت به ایمنی و تولید به یک اندازه دررتبه اول قرار دارد. سپس عملکرد کاملا قاطعانع مدیریت نسبت به مسایل ایمنی، تشویق به گزارش شرایط ناایمن دررتبهدوم و سوم قرار دارند. از بین زیرمعیارهای آموزش و تبادل اطلاعات، آموزش کافی برای اطمینان از انجام ایمن، فهمدستورالعمل ها و قوانین مرتبط با کار و یادآوری اغلب اطلاعات ایمنی توسط مدیریت یا سرپرست واحد به کارکنان دررتبه اول تا سوم قرار دارند. از بین زیرمعیارهای محیط حمایتی اهمیت مدیریت به حادثه بعد از اتفاق در رتبه اول قراردارد. نادیده گرفتن مسائل ایمنی توسط مدیریت در محیط کار و اعتناد اندکی میان مدیریت و کارکنان عملیاتی در رتبه دومو سوم قرار دارند. در میان زیرمعیار های عوامل بازدارنده؛ عدم در اختیار گذاشتن زمان کافی برای انجام یک وظبفه بهصورت ایمن، صرف نظر از اقدامات ایمنی به خاطر تولید و وجود احتمال زیاد اینکه فردی دچار حادثه شود در رتبه اولتا سوم قرار گرفتند. در بین زیر معیارهای اولویت به ایمنی، معیار اختصاص اولویت به ایمنی، آمادگی در ارتباط باایمنی و اهمیت دادن به مقررات ایمنی در رتبه اول تا سوم قرار گرفتند.