مطالعه تاثیر محدودیت مالی بر رابطه بین جریان نقد عملیاتی و تصمیم های سرمایه گذاری

براساس مبانی نظری گزارشگری مالی. هدف اولیه گزارشگری مالی یاری رساندن به سرمایه گذاران در اتخاذتصمیم های اقتصادی است. تصمیم های اقتصادی درباره تخصیص بهینه منابع بوده و یکی از مهم ترینتصمیم های اقتصادی، تصمیم های مرتبط با سرمایه گذاری در سهام است که این خود تابعی از جربان نقدیشرکت و محدودیت های تامین مالی ارائه شده توسط شرکت های سرمایه پذیر می باشد. بنابراین هدف این پژوهش مطالعه تاثیر محدودیت مالی بر رابطه بین جریان نقد عملیاتی و تصمیم های سرمایه گذاری است. جامعه آماری پژوهش شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران و نمونه مورد مطالعه، شامل ۱۴۰ شرکت پذیرفته شده طی سال های ۱۳۹۶ تا ۱۴۰۰ است. روش پژوهش توصیفی و از نظر ارتباط بین متغیرها ترکیبی از علی- همبستگی است و از نظر هدف کاربردی است. برای پردازش و آزمون فرضیه ها از روش رگرسیونی و داده های تابلویی و همچنین مدل اترات ثابت استفاده شده است. نتایج به داست آمده حاصل از تجزیه و تحلیل فرضیه ها نشان داد که جریان نقد عملیاتی با تصمیم های سرمایه گذاری رابطه مثبتو معناداری دارد و محدودیت مالی بر رابطه بین جریان نقد عملیاتی و تصمیم های سرمایه گذاری تاثیر منفیو معناداری دارد. با توجه به نتایج پژوهش به سرمایه گذاران پیشنهاد می شود. که در انتخاب سرمایه گذاری هاجهت بهینه کردن بازده یورتفوی به موقعیت مکانی شرکت ها و همچنین نوع صنعت و محدودیت های مالیمترتب بر آن توجه نمایند.