ماهیت جبران خسارت در تعهدات مقید به زمان ( تعهدات وحدت مطلوب)«

در عالم حقوق، اگر تعهدات به صورت طبیعی و معهود خود انجام پذیرد بدون این که خسارتی به بار آورد و نیاز به جبران خسارت باشد خاتمه می یابد. بااین وجود همیشه تعهدات این سیر طبیعی را طی نمی کنند و تعهدات گاهی اجرا نمی شوند یا به صورت ناقص یا با تاخیر در اجرا همراهاند و این نقص تعهد موجب ورود ضرر و خسارت به شخص یا اشخاص طرف تعهد می شود. لزوم جبران خسارت در صورت ورود ضرر و زیان ناشی از نقص تعهد، امری بدیهی بوده و تقربای در اکثر نظامهای حقوقی دنیا پذیرفته شده است . در اغلب موارد تعهد باید در زمان و مکان معینی انجام شود (تعهد مقید به زمان یا تعهد وحدت مطلوب) در غیر این صورت انجام آن تعهد در غیر زمان و مکان معهود بیهوده بوده و مطلوب نیست و در صورت عدم اجرای به موقع تعهد وحدت مطلوب، به دلیل این که اجرای تعهد موصوف بی فایده شده اصل تعهد نیز به کلی ساقط می شود. هدف اصلی این جستار بررسی این موضوع است که جبران خسارت چه تاثیری بر تعهد وحدت مطلوب نقض شده دارد؟ به عبارتدیگر آیا این جبران خسارت بدل از اجرای اصل تعهد محسوب می شود یا ماهیت دیگری دارد.