تاثیر آموزش مدیریت استرس بر کاهش افسردگی و افزایش نشاط در معتادان تحت درمان

هدف از تحقیق حاضر بررسی تاثیر آموزش مدیریت استرس بر کاهش افسردگی و افزایش نشاط در معتادان تحت درمان بود. روش پژوهش با توجه به ماهیت موضوع نیمه آزمایشی ، با طرح پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل می باشد. جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه معتادانی است که به مراکز ترک اعتیاد در شهر اردبیل در سال ۱۳۹۹ مراجعه کردند که تعداد آنها حدود ۱۲۶۱۱ نفر برآورد شده است . روش نمونه گیری این پژوهش به صورت در دسترس بود. به این صورت که از بین افراد معتادی که به مراکز ترک اعتیاد مراجعه می کنند تعداد ۴۰ نفر انتخاب شد و سپس ۲۰ نفر از این گروه به عنوان گروه کنترل و ۲۰ نفر به عنوان گروه آزمایش جایگزین تصادفی شدند برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه های افسردگی بک و شادکامی اکسفورد استفاده شده است . دادهها با روش آماری آزمون تحلیل واریانس چند متغیره (MANOVA) مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند و یافته های پژوهش نشان داد که بین علائم افسردگی (بعد عاطفه ، بعد شناخت ، بعد رفتارهای آشکار، بعد نشانه های جسمانی ، بعد نشانه شناسی میان فردی) در پیش آزمون و پس آزمون گروه درمان مبتنی بر آموزش مدیریت استرس تفاوت معنی داری وجود دارد (۰۱/۰ (p و ابعاد علائم افسردگی (بعد عاطفه ، بعد شناخت ، بعد رفتارهای آشکار، بعد نشانه های جسمانی ، بعد نشانه شناسی میان فردی) پس از درمان مبتنی بر آموزش مدیریت استرس کاهش یافته است و همچنین آموزش مدیریت استرس بر ابعاد نشاط در معتادان تحت درمان بین گروه کنترل و آزمایش تفاوت وجود دارد. همچنین از نتایج آمار توصیفی متغیرها می توان نتیجه گرفت که ابعاد نشاط (خودپنداره، رضایت از زندگی ، آمادگی روانی ، سر ذوق، احساس زیبایی شناختی و خودکار آمدی) در معتادانی که آموزش مدیریت استرس را دریافت کردند بیشتر از معتادانی است که این آموزش را دریافت نکردند. در مجموع درمان مبتنی بر آموزش مدیریت استرس بر قابلیتهای عملی خوبی برای مداخلات بالینی بر کاهش ابعاد افسردگی و افزایش ابعاد نشاط در افراد معتاد تحت درمان برخوردار می باشند.