عدالت اقتصادی در حکمرانی اسلامی از منظر امام علی علیه السلام.

واژه عدالت یکی از عمدهترین ارزشهای معنوی در طول تاریخ تمدن بشری است ؛ که در سطح مباحث نظری از گذشته دور تاکنون مورد توجه ویژه اندیشه وران اقتصادی بوده است . عدالت اقتصادی به منظور از بین بردن فقر مطلق و ایجاد توازن و تعادل نسبی بین اقشار اجتماعی برقرار می شود. در جامعه ای که عدالت اقتصادی برقرار نباشد، رابطه محسوس میان تلاش افراد و میزان درآمد و رفاه وجود نخواهد داشت . بر این اساس در این پژوهش که به روش تحلیلی _ توصیفی و استدلال قیاسی تدوین گردیده است ضمن تبوین این مفهوم که عدالت اقتصادی، عامل تعیین کننده درآمد و رفاه، تلاش صادقانه و مجدانه افراد می باشد و موقعیت ها و فرصت های یکسان در اختیار همه قرار خواهد داد؛ مشخص گردیده است که افراد جامعه مبتنی بر عدالت از منظر امیرالمومنین علی (ع) برحسب میزان تلاش و پشتکار خود درآمد و رفاه را تجربه می کنندو تفاوت ناشی از این امر، مسئله نامقبولی نخواهد بود. از طرف دیگراسلام مهمترین معضل اقتصادی را در سوء استفاده توزیعی و مهمترین تدابیری که اقتصاد را به سمت عادلانه شدن توزیع درآمدها سوق می دهد گسترش روابط حقوقی کار، تاکید بر دستمزد عادلانه ، تحریم ربا و احتکار و... می داند بر این اساس مبانی نظری این پژوهش به ارزیابی انصاف توزیعی در ارتباط با تقسیم عادلانه منابع اقتصادی به عنوان راهکاری واقع بینانه پرداخته است .