بررسی رابطه بین ویژگی های شخصیتی با سازگاری اجتماعی و خشم حالت در دختراندانش آموزان

هدف از انجام این پژوهش تعیین رابطه بین ویژگی های شخصیتی با سازگاری اجتماعی و خشم حالت در دختران دانش آموزان آمل بود. روش پژوهش از نوع همبستگی بوده، که در سال تحصیلی ۱۴۰۲-۱۴۰۱ انجام گرفت . جامعه آماری پژوهش شامل کلیه دانش آموزان متوسطه اول شهر آمل به تعداد ۴۳۵۷ نفر بود. حجم نمونه بر اساس فرمول کوکران تعداد ۳۵۳ نفر در نظر گزفته شد که به شیوه نمونه گیری طبقه ای انتخاب شدند. ابزارهای مورد استفاده جهت جمع آوری دادهها شامل پرسشنامه سازگاری دانش آموزان سینها و سینگ (۲۰۰۳) با پایایی ۹۴/۰ کرونباخ؛ پرسشنامه سنجش صفات پنج گانه شخصیتی با هنجاریابی ۸۶/۰؛ و سیاهه بروز خشم حالت - صفت اسپیلبرگر-۲ بود. برای تحلیل داده ها از آمار توصیفی (توزیع فراوانی و درصد) و در بخش آمار استباطی به منظور پیداکردن رابطه بین متغیرها از آزمون اسپیرمن استفاده گردید. بین ویژگی شخصیتی برونگرایی ، باز بودن، ساز گاری و با وجدانی با سازگاری اجتماعی و و خشم حالت در دانش آموزان دختر متوسطه اول شهر آمل رابطه معنی دار و مستقیم وجود دارد ولی بین ویژگی شخصیتی روانآزردگی خویی با سازگاری اجتماعی و خشم حالت رابطه معنی دار وجود ندارد.