رابطه معنای تحصیلی و مسئولیت پذیری با انگیزش پیشرفت دانش آموزان دوره دوم ابتدایی شهر گنبد کاووس

هدف از پژوهش حاضر بررسی رابطه معنای تحصیل و مسئولیت پذیری با انگیزش پیشرفت دانش آموزان دوره دوم ابتدایی شهرستان گنبدکاووس بود. جامعه آماری پژوهش کلیه دانش آموزان ابتدایی شهرستان گنبد کاووس در سال تحصیلی ۱۴۰۳-۱۴۰۲ بود، که تعداد آن ۲۳۰۰۰ نفر می باشد. که از این میان بر اساس فرمول کوکران تعداد ۳۷۹ نفر محاسبه و با استفاده از روش نمونه -گیری خوشه ای چند مرحله ای انتخاب شد. به این صورت که ابتدا شهر گنبدکاووس به ۵ منطقه ، شمال، جنوب، غرب، شرق و مرکز تقسیم شد و از هر منطقه به شکل تصادفی یک مدرسه و از هر مدرسه یک کلاس انتخاب و برای تحلیل مورد استفاده قرار گرفت . برای جمع آوری دادهها از پرسشنامه انگیزش پیشرفت هرمنس (۱۹۷۰)، پرسشنامه معنای تحصیل هندرسون-کینگ و اسمیت (۲۰۰۶) و پرسشنامه مسئولیت پذیری دانش آموزان کردلو (۱۳۸۹) استفاده شد. دادهها با استفاده از آزمونهای آمار توصیفی و روش ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون چند متغیر تحلیل شد. نتایج نشان داد که رابطه ی معنی داری بین معنای تحصیل و مسئولیت -پذیری با انگیزش پیشرفت دانش آموزان ابتدایی شهرستان گنبدکاووس وجود دارد. یعنی دانش آموزانی که معنای تحصیل و مسئولیت -پذیری بالاتری دارند از امگیزش پیشرفت بالاتری برخوردار بودند.