نقش استرس والدگری و نشخوار فکری در پیش بینی کیفیت زندگی مادران کودکان کم توان ذهنی شهر اهواز

زمینه و هدف: کیفیت زندگی مفهوم وسیعی است که همه ابعاد زندگی از جمله سلامت را در بر می گیرد. هدف اصلی پژوهش حاضر بررسی نقش استرس والدگری و نشخوار فکری در پیش بینی کیفیت زندگی مادران کودکان کم توان ذهنی شهر اهواز بود. روش: در این مطالعه توصیفی - همبستگی ، جامعه آماری را کلیه مادران کودکان کم توان ذهنی شهر اهواز در سال ۱۴۰۲ تشکیل دادند که به روش نمونه گیری در دسترس تعداد ۱۰۶ نفر به عنوان نمونه انتخاب شدند. برای جمع آوری دادهها از پرسشنامه های کیفیت زندگی سازمان بهداشت جهانی (۱۹۹۶)؛ استرس والدگری آبیدین (۱۹۹۲)، نشخوار فکری نولن ، هوکسما و مارو (۱۹۹۱) استفاده شد. دادهها با استفاده از ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون گام به گام تحلیل شدند. یافته ها: نتایج پژوهش نشان داد که استرس والدگری با کیفیت زندگی رابطه منفی و معنادار و نشخوار فکری با کیفیت زندگی نیز رابطه منفی و معنادار داشتند. استرس والدگری و نشخوار فکری ۴۲ درصد از واریانس مربوط به کیفیت زندگی مادران را پیش بینی کردند و استرس والدگری سهم بیشتری در کیفیت زندگی مادران داشت . نتیجه گیری: با توجه به نتایج به دست آمده اهمیت توجه به استرس والدگری و نشخوار فکری در کیفیت زندگی مادران کودکان کم توان ذهنی بیش از پیش احساس می شود.