جایگاه سازمان و نهادهای بین المللی در تعاریف مفهومی حکمرانی خوب

امروزه تقریبا همه نهادهای بزرگ سیاسی اعلام می کنند که ترویج حکمرانی خوب بخش مهمی از برنامه های توسعه آنها میباشد.در حقیقت علیرغم این اجماع، «حکمرانی خوب» یک هدف بسیارسخت و شاید دست نیافتنی است: حمرانی خوب برای دولتهای مختلف و برای بازیگران مختلف درونی دولتها معانی متفاوتی دارد. این مطالعه مروری را بر رویکردهای نهادها وسازمانهای بین المللی مدعی پیشگامی در حکمرانی خوب ارائه میکند و حکمرانی خوب را به عنوان یک مفهوم مورد بحث قرارمیدهد. در حالی که بحثهای روششناختی اغلب درونی هستند، این مطالعه استدلال می کند که این بحث در دنیای واقعی باسیاست های توسعه مرتبط است، زیرا نهادها و سازمانهای مختلف کمک کننده به طور منظم کیفیت حکمرانی را اندازه گیری وارزیابی می کنند، نهادها و سازمانهای فراملی کمک های خوب را مشروط به نتایج اندازه گیری ها و سنجش حکمرانی خوب درکشورهای ثالث میکنند وبه دنبال طراحی سیاست های مبتنی بر شواهد هستند و تمرکز خود را به این طریق توجیه می کنند.در مورد حکمروایی خوب تا حدی، بر اساس این ادعا که حکمرانی بهتر باعث توسعه اقتصادی می شود، ضعف مفهوم حکمرانیخوب در کشورها را زیر سوال می برند. کارهای آیندهدر جهت رسیدن به مفهوم دقیق تر از حکمرانی خوب به خوبی می تواندمفهوم حکمرانی خوب را تفکیک و خالص تر نموده و توجه و تحلیل را بر اجزای مختلف تفکیک شده آن مانند دموکراسی،حاکمیت قانون، مدیریت عمومی کارآمد متمرکز کند.