برنامه ریزی شهری مبتنی بر مطالعات آینده پژوهی

پیچیدگی و عدم قطعیت عوامل موثر در توسعه آتی شهرها و گستردگی دامنه متغیرهای تاثیرگذار از سطح محلی تا سطح جهانی، نیاز به اتخاذ رویکرد و تفکری نوین در برنامه ریزی شهری را آشکار می کند. آینده پژوهی به عنوان دانشی نوپا که می توان آن را شکل تکامل یافته برنامه ریزی راهبردی دانست، در سال های اخیر برای پاسخگویی به شرایط عدم قطعیت، پیچیدگی، درهم تنیدگی ابعاد مختلف موضوعات و ترسیم دورنمای آینده سیستم ها به کار برده می شود. استفاده از شیوه های آینده نگاری در شهرها و مدلسازی مراحل آینده نگاری در حیطه مسائل شهری می تواند رواج فرهنگ آینده نگاری و کاربرد آن در شهرها را تسهیل کرده و با تشویق به مشارکت در حل مسائل شهری مفید واقع شود و به اهداف و سیاست گذاری های شهری به منظور تعیین نمودن نقاط قوت و ضعف، چالش ها و فرصت ها کمک نماید تا قابلیت و ظرفیت شهر در جهت پیشرفت، توسعه و تحقق آینده مطلوب به کار گرفته شود.