بررسی رابطه بین استفاده از سیستم های بین سازمانی و عملکرد زنجیره تامین با نقش واسطه ای قابلیت های مدیریت زنجیره تامین بر اساس دیدگاه مبتنی بر منابع

از زمان گسترش استفاده از سیستم های بین سازمانی، علاقه فزاینده ای در میان پژوهشگران و کارشناسان برای درک اینکه چگونه استفاده از سیستم های بین سازمانی باعث افزایش عملکرد شرکت می شود، شکل گرفته است. در راستای پیوستن به این ادبیات رو به رشد، مطالعه حاضر به بررسی رابطه بین استفاده از سیستم های بین سازمانی و عملکرد زنجیره تامین با نقش واسطه ای قابلیت های مدیریت زنجیره تامین بر اساس دیدگاه مبتنی بر منابع پرداخته است. مطالعه حاضر با یک رویکرد توصیفی همبستگی انجام شده است. جامعه آماری هدف، مدیران و کارشناسان شرکت های تولیدکننده مواد غذایی بسته بندی شده در استان البرز می باشد. برای گردآوری داده ها از پرسشنامه استاندارد استفاده و پس از توزیع پرسشنامه به روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای و نمونه گیری در دسترس در بین جامعه آماری هدف، در نهایت تعداد ۲۵۰ پرسشنامه سالم گردآوری شد که داده های آن با روش مدلسازی معادلات ساختاری و به کمک نرم افزار SPSS و AMOS مورد تحلیل قرار گرفت و فرضیه ها آزمون شدند. یافته های پژوهش نشان داد که همراستا با دیدگاه مبتنی بر منابع، استفاده از سیستم های بین سازمانی تاثیر مثبت و معناداری بر عملکرد زنجیره تامین و قابلیت های مدیریت زنجیره تامین دارد. همچنین قابلیت های مدیریت زنجیره تامین تاثیر مثبت و معناداری بر عملکرد زنجیره تامین دارد. در نهایت، مشخص شد که قابلیت های مدیریت زنجیره تامین نقش میانجی در رابطه بین استفاده از سیستم های بین سازمانی و عملکرد زنجیره تامین ایفا می کنند، به این معنی که استفاده از سیستم های بین سازمانی، عملکرد زنجیره تامین را هم مستقیما و هم از طریق افزایش قابلیت های مدیریت زنجیره تامین ارتقاء می دهد.