بررسی تاثیر گیاه خرنوب بر پارامترهای مایع منی و ناباروری مردان در مطالعات تجربی انسانی و حیوانی: یک مطالعه مرور سیستماتیک
سال انتشار: 1402
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 352
فایل این مقاله در 16 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_IJOGI-26-11_007
تاریخ نمایه سازی: 22 اسفند 1402
چکیده مقاله:
مقدمه: ناباروری، یک مشکل شایع جهانی می باشد که فاکتورهای مردانه در ۵۰-۴۰% موارد، دخیل می باشند. از آنجایی که امروزه داروهای مکمل و طب جایگزین برای درمان ناباروی مورد توجه واقع شده است، مطالعه حاضر با هدف تاثیر گیاه خرنوب بر پارامترهای مایع منی و ناباروری مردان در مطالعات تجربی انسانی و حیوانی انجام شد. روش کار: این مطالعه مرور سیستماتیک بر اساس گایدلاین PRISMA، با استفاده از کلید واژههای فارسی و انگلیسی و همه ترکیبات احتمالی آنها و جستجو در پایگاه های اطلاعاتی Science Direct،Magiran ، SID، Web of Science،Pubmed ،Medlib ، Scopus و Google Scholar با کلید واژه های مبتنی بر MeSh شامل Siliqua (Carob)، Sperm، Testis،Male infertility ، Semenبدون محدودیت زمانی تا آوریل ۲۰۲۳ انجام شد. معیار ورود به مطالعه شامل مطالعات مداخله ای انسانی و حیوانی انجام شده بر روی مردان و حیوانات مذکر بود. یافته ها: از مجموع ۱۷۶ مطالعه به دست آمده، ۱۴ مطالعه حیوانی و ۳ مطالعه انسانی وارد مطالعه شدند. حیوانات مورد آزمایش در این مطالعات شامل موش، خروس، قوچ و سگ بودند. نتایج اکثر مطالعات نشان میدهد، گیاه خرنوب باعث بهبود پارامترهای اسپرم مانند غلظت، تحرک پیشرونده، مورفولوژی، قابلیت حیات کیفیت و حجم مایع منی می گردد، اما نتایج در مورد تاثیر این گیاه بر فعالیت آنتی اکسیدانی، شاخص استرس اکسیداتیو و افزایش توان باروری ضدونقیض می باشد. نتیجه گیری: گیاه خرنوب بر برخی پارامترهای اسپرم و باروری مردان موثر است، هرچند به علت ناکافی بودن تعداد مقالات در برخی موارد و وجود تناقض در نتایج برخی مقالات دیگر، نمی توان در مورد این گیاه اظهارنظر قطعی کرد، لذا جهت تعیین اثربخشی قطعی آن توصیه می شود مطالعاتی وسیع تر، با حجم نمونه بیشتر و روش کار دقیق تری طراحی و انجام گردد.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
سیده عادله رحمانیان
کارشناس ارشد مامایی، دانشکده پرستاری شیروان، دانشگاه علوم پزشکی خراسان شمالی، شیروان، ایران.
مهین کیانی مسک
کارشناس ارشد مامایی، گروه مامایی، دانشکده علوم پزشکی تربت جام، تربت جام، ایران.
فاطمه سادات موسوی
دانشجوی دکتری بهداشت باروری، دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی تهران، تهران، ایران. کارشناس ارشد مامایی، دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی قم، قم، ایران.
مروارید ایرانی
مرکز تحقیقات علوم بهداشتی، دانشگاه علوم پزشکی تربت حیدریه، تربت حیدریه، ایران. استادیار گروه مامایی، دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی تربت حیدریه، تربت حیدریه، ایران.
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :