اثر شماره منحنی روی هیدروگراف سیلاب در یک حوضه عکس العمل سریع (مطالعه موردی: حوضه خیاوچای اردبیل)

سال انتشار: 1403
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 22

نسخه کامل این مقاله ارائه نشده است و در دسترس نمی باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

JR_MMWS-4-1_014

تاریخ نمایه سازی: 22 اسفند 1402

چکیده مقاله:

ارتباط بارندگی-رواناب یکی از پراهمیت ترین موضوع ها در هیدرولوژی است. سیستم مدل سازی حوضه ها (WMS) یکی از نرم افزارهایی است که می تواند هیدروگراف سیلاب مربوط به حوضه ها را شبیه سازی کند. منطقه مورد مطالعه حوضه آبخیز خیاوچای، با مساحت حدود ۱۳۴ کیلومتر مربع در غرب استان اردبیل، جنوب شهرستان مشگین شهر واقع شده است. پژوهش حاضر با هدف ارزیابی اثر شماره منحنی روی هیدروگراف سیلاب در یک حوضه عکس العمل سریع انجام شد. در این پژوهش از بارش حداکثر روزانه ۱۱ ایستگاه استفاده و توزیع آماری توزیع پیرسون تیپ ۳ با استفاده از نرم افزارEasy Fit انتخاب و مقادیر بارش در دوره های بازگشت ۲ تا ۱۰۰ ساله محاسبه شد. بارش حداکثر روزانه وارد نرم افزار GIS شده و مجدد نرمال بودن داده ها کنترل شدند. هم چنین با روش IDW، درون یابی انجام شد. میانگین حداکثر بارش روزانه با دوره های بازگشت مختلف به بارش ۶ ساعته تبدیل شد. برای حوضه الگوی بارش SCS و WMO مقایسه شدند و الگوی بارش WMO انتخاب شد. حداکثر دبی مشاهداتی حوضه باEasy Fit برای دوره های بازگشت ۲، ۵، ۱۰، ۲۵، ۵۰ و ۱۰۰ سال محاسبه شد. با استفاده از GIS نقشه های فیزیوگرافی تهیه شد. با نرم افزارArc Hydro نقشه DEM اصلاح شد. شبیه سازی هیدروگراف سیلاب برای دوره های بازگشت ۲ تا ۱۰۰ ساله انجام شد و دبی حداکثر سیلاب شبیه سازی شده با دبی سیلاب مشاهداتی مورد مقایسه قرار گرفت. مقدار خطای نسبی و میانگین ریشه مربعات خطا برای دوره های بازگشت ۲ تا ۱۰۰ سال به ترتیب ۱۳/۱۹ درصد و ۱۶/۸ متر مکعب برثانیه محاسبه شد. نتایج شبیه سازی هیدروگراف سیلاب نشان داد که با افزایش دوره بازگشت حداکثر دبی با شیب بیش تر افزایش می یابد. اثر تغییر شماره منحنی روی دبی های حداکثر سیلاب در دوره بازگشت کم به مراتب بیش تر از دوره بازگشت زیاد می باشد، به نحوی که در دوره بازگشت ۱۰۰ سال با افزایش ۲۵ درصد شماره منحنی دبی حداکثر سیلاب ۳۸/۶ برابر شده در حالی که در دوره های بازگشت ۲ سال دبی حداکثر ۶۳ برابر افزایش داشته است. نتایج حاکی از آن است که کم ترین تغییر در نوع کاربری باعث افزایش شدید دبی سیلاب در منطقه می شود.

کلیدواژه ها:

تغییر کاربری اراضی ، حداکثر دبی هیدروگراف سیلاب ، WMS ، SCS ، Hydro Arc

نویسندگان

مجید رئوف

دانشیار/گروه مهندسی آب، دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی، دانشگاه محقق اردبیلی

ژیلا کاظمی

گروه مهندسی آب، دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی، دانشگاه محقق اردبیلی، اردبیل، ایران

رئوف مصطفی زاده

دانشیار/گروه منابع طبیعی، پژوهشکده مدیریت آب، دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه محقق اردبیلی

یاسر حسینی

گروه مهندسی آب، دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی مغان، دانشگاه محقق اردبیلی، اردبیل، ایران

سجاد میرزایی

گروه مرتع و آبخیزداری، دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی، دانشگاه تربیت مدرس، تهران، ایران