بررسی زمانی و مکانی کیفیت آب زیرزمینی با تاکید بر مصارف صنعتی در حوزه آبریز سفیدرود

یکی از عوامل مهم و تعیین کننده در مصارف مختلف آب، کیفیت شیمیایی آن است و برای مدیریت این منابع لازم است بررسی های علمی حاصل شود و با شناخت کامل سیستم ها ی آب زیرزمینی، آن ها را کنترل کرد و آنالیز شیمیایی این آب ها ابزاری مناسب برا ی ارزیابی کیفیت و مدیریت منابع آب است. در این مطالعه، با هدف آشکارسازی کیفیت شیمیایی آب حوزه آبریز سفیدرود به منظور مصارف صنعتی و همچنین، بررسی روند تغییرات طی دوره آماری ۱۸ ساله (طی سال های۱۳۸۰ تا ۱۳۹۷) ، پارامترهای هدایت الکتریکی، کل جامدات محلول ، نسبت جذب سدیم بیکربنات، کلر، سولفات، کلسیم، منیزیم، سدیم، پتاسیم، مورد بررسی و مطالعه قرار گرفتند. براساس اطلاعات موجود، به منظور تهیه نقشه های پهنه بندی کیفی مصارف آب با معیار لانژیلر، توزیع پارامترهای موثر در کیفیت کاربری صنعت با استفاده از سامانه اطلاعات جغرافیایی (GIS) و روش درون یابی زمین آماری (کریجینگ) برای منطقه مورد مطالعه انجام گرفت. نتایج روندیابی پارامترهای کیفی آب نشان داد محدوده طارم- خلخال و گل تپه- زرین آباد با بیشینه مقادیر هدایت الکتریکی (EC) و کل جامدات محلول (TDS)، از کیفیت آب زیرزمینی پایین تری نسبت به سایر محدوده های در حوزه آبریز سفیدرود برخوردار می باشند. ارزیابی کیفیت آب صنعتی، نشانگر خورنده بودن ۶۷% و رسوب گذار بودن ۳۲% نمونه های آبی بود. تجزیه وتحلیل نقشه های پهنه بندی کیفی جهت مصارف صنعتی نشان داد که آبخوان آستانه- کوچصفهان و دیواندره- بیجار و بخش مرکزی آبخوان زنجان و نواحی غربی آبخوان گل تپه- زربن آباد دارای ویژگی رسوبگذاری و سایر آبخوان ها دارای ویژگی خورندگی هستند.