طراحی الگوی خلق دانش سازمانی در آموزش پرستاری نظامی با رویکرد نظریه داده بنیاد

مقدمه: خلق دانش برای سازمان های آموزشی به ویژه نظامی، اساسی ترین منبع نوآوری و یادگیری است. پرستاری نظامی به عنوان رشته ای نوپا، نقشی حیاتی در ارتقاء سلامت نیروهای نظامی و جامعه دارد. لذا این پژوهش با هدف طراحی الگوی خلق دانش سازمانی در آموزش پرستاری نظامی انجام شده است . روش کار: این مطالعه به روش کیفی و با استفاده از راهبرد نظام مند نظریه داده بنیاد (گراندد تئوری) اشتراوس و کوربین (۲۰۱۵) انجام شد. داده ها با استفاده از مصاحبه های نیمه ساختاریافته با ۱۶ نفر از خبرگان و اساتید دانشگاهی با تجربه در حوزه پرستاری نظامی گردآوری شد و تا اشباع نظری ادامه یافت. مشارکت کنندگان با روش نمونه گیری هدفمند از نوع  نظری انتخاب شدند. تحلیل داده ها با روش مقایسه مداوم و کدگذاری نظری انجام و الگوی پارادایمی تبیین شد. صحت و استحکام داده های جمع آوری شده بر اساس معیارهای لینکلن و گوبا مورد ارزیابی قرار گرفت. یافته ها:  یافته ها منجر به شناسایی ۲۷ مولفه شد که در قالب الگوی پارادایمی شامل پدیده محوری (خلق دانش سازمانی)،  "شرایط علی" (اراده حاکمیت در خلق دانش، نظام آموزشی پرستاری نظامی، شایستگی های فردی و مهارتی و عوامل انگیزشی)، "شرایط زمینه ای" (ویژگی های جمعیت شناختی، زیرساخت ها و تجهیزات، فناوری اطلاعات و مدیریت دانش، ساختار پژوهشی، فرهنگ سازمانی، عوامل مدیریتی، استراتژی های سازمان آموزشی)،"شرایط مداخله گر" (تضاد سازمانی، عوامل امنیتی، منابع اقتصادی، عوامل محیطی، تعاملات بین سازمانی آموزشی)، "شرایط راهبردی" (ایجاد نظام خلق دانش، تجربه نگاری، تولید محتوا و انتشاریافته ها، فرا فناوری یادگیری، ارتقاء مدیریت آموزشی، بهبود و ارتقای برنامه درسی، جذب هدفمند منابع انسانی، توانمندسازی اساتید و تربیت تخصصی دانشجویان پرستاری) و "شرایط پیامدی" (کسب مرجعیت علمی و پاسخگویی به نیاز سازمان و جامعه) طبقه بندی شدند. نتیجه گیری: الگوی ارائه شده نشان از اهمیت مدیریتی، علمی، فناورانه و سازمانی برای تحقق خلق دانش در حوزه آموزش پرستاری نظامی دارد و نظارت دقیق، تدابیر گسترده و اجرای برنامه ها و سیاست های مناسب در زمینه های فوق می تواند منجر به افزایش مرجعیت علمی و پاسخگویی به نیازهای سازمان و جامعه شود.