روایت پژوهی : بررسی راهکار های حل اختلال خواندن در دانش آموزان ابتدایی

اختلال خواندن یا نارساخوانی یکی از انواع اختلال های یادگیری است که بیشترین میزان شیوع را در میان کودکان ناتوان داشته است؛ از این رو، رویکرد های آموزشی مورد استفاده معلمان برای بهبود و ارتقای عملکرد تحصیلی این دانش آموزان بسیار مورد بحث و توجه قرار گرفته است. در همین راستا، معلمان و مسئولان تربیتی راهکار های آموزشی مختلفی را برای ارائه آموزش به این گروه از دانش آموزان پیشنهاد داده اند. از آن جایی که این اختلال انواع مختلفی دارد، شیوه های متفاوتی برای بهبود و درمان آن به کار گرفته شده اند. از جمله این راهکار و تکنیک ها می توان به شناختن علت ایجاد اختلال و از بین بردن ریشه آن، تاکید بر صداکشی حروف، بازی درمانی متناسب با ویژگی های شخصیتی کودک، کار کردن روی حروف، ترکیبات و جمله سازی، کتاب و قصه خوانی، کشف استعداد های دانش آموز و بهره گیری از آنها در آموزش، استفاده از وسایل کمک آموزشی مثل کارت های آموزشی کلمات و.... را نام برد. از آنجا که هیچ کدام از این رویکرد ها به طور کامل نمی تواند پاسخ گوی نیاز های مختلف این کودکان باشد، معلما می توانند با بررسی و تحقیق درباره رویکرد های آموزشی متنوع و کاربردی و همچنین با ارزیابی موقعیت خود و دانش آموزان؛ موثرترین عملکرد را در شرایط موجود انجام دهند و بهترین بازخورد را دریافت کنند. در نتیجه با توجه به اهمیت این موضوع، در این مقاله به بررسی سه رویکرد آموزش عمومی، ویژه و ادغام آنها در آموزش دانش آموزان دارای اختلال یادگیری خواندن می پردازیم.