بررسی رویکرد گیمیفیکیشن (بازی وارسازی) در فرآیند یاددهی- یادگیری در نظام آموزشی: مروری بر عناصر و نظریه های آن

گیمیفیکیشن یا بازی وار سازی که می توان آن را به عنوان کاربرد عناصر طراحی بازی در فعالیت های غیربازی تعریف کرد یک مفهوم است که در انواع زمینه ها به ویژه در زمینه های آموزش و یادگیری استفاده می شود. این امر می تواند به افزایش مشارکت، انگیزه، لذت، عملکرد تحصیلی و انتقال دانش به دانش آموزان کمک کند و کاربران را طی مدت زمان نامحدودی، مشتاق انجام یک فعالیت نگه دارد. این مطالعه مفاهیم گیمیفیکیشن را به عنوان یک منبع آموزشی، یک استراتژی انگیزه، یک راه حل برای بهبود دانش و مهارت های حرفه ای، یک روش نوین برای سازماندهی یادگیری و آموزش، یک پلتفرم، یک روش نوآورانه در فرآیندهای یادگیری، یک سناریوی یادگیری، یک ابزار ارزیابی، یک رویکرد آموزشی و یک برنامه برای مطالعات آموزش الکترونیک بررسی می کند. علاوه بر آن، این پژوهش فرصت ها و چالش های گیمیفیکیشن در آموزش را بررسی کرده و سپس رویکردهای آن را در فرآیند یاددهی-یادگیری شناسایی می کند. در مرحله اول، پژوهشی گسترده با مطالعه ۷۵ مقاله از پایگاه های داده معتبر انجام شد و در مرحله دوم، رویکردها و استراتژی های یادگیری مختلف بررسی شدند. در این مقاله، هدف ما بررسی نظام مند عناصر بازی مختلف و نظریه بازی وار سازی است که در مطالعات تجربی استفاده شده اند و ارائه مروری از وضعیت رویکردهای پیشنهادی در ادبیات پژوهش برای اجرای سیستم های دارای عناصر بازی در یادگیری آنلاین در آموزش و پرورش است. ما دریافتیم که عناصری مانند امتیازها، نشان ها و تابلوهای امتیازات، سطوح و چالش ها از پرطرفدارترین عناصر مورد استفاده در بازی سازی هستند و استفاده از عناصر عمیق تر مانند چالش ها و داستان گویی در حال افزایش است. در نهایت، طبقه بندی ما از روش های گیمیفیکیشن روندی را نشان می دهد که به سوی سفارشی سازی و شخصی سازی در حرکت بوده و نقص مطالعات در زمینه گیمیفیکیشن محتوا نسبت به گیمیفیکیشن ساختاری را بیان می کند.