بررسی فرایند اعتماد وبی اعتمادی دانش آموزان در دوران تحصیل وزندگی اجتماع

اعتماد به نفس یکی از مهمترین عوامل تعدیل کننده ی فشار روانی-اجتماعی است که معمولا ریشه ی آن به دوران کودکی و دوران مدرسه و دبستان بر میگردد. سختگیری معلمان، مقایسه ی دانش آموزان با یکدیگر در محیط مدرسه، ایجاد حس منفی در دانش آموز به هر دلیلی و در کل مواردی از این قبیل، تاثیر زیادی در شکلگیری اعتماد به نفس دانش آموز دارد. نباید فراموش کرد که هر فردی به طور نسبی دارای اعتماد به نفس است؛ این اعتماد به نفس در افراد مختلف به شکلهای متفاوتی وجود دارد. به گونهای که برخی، اعتماد به نفس را در حد کم، برخی در حد باال و کاذب آن و برخی در حد تعادل دارای اعتماد به نفس میباشند. البته حالت ایدهآل اعتماد به نفس برای هر فردی، زمانی است که در حد تعادل دارای اعتماد به نفس باشد. وقتی افراد شناخت درستی از تواناییها و خصوصیات خود نداشته باشند و روی ضعفهای خود بیش از حد تکیه کنند، خودباوری آنها ضعیف می شود و اعتماد به نفس آنها پایین میآید. این افراد، ویژگیهای مثبت و قابلیتهای خود را نمی بینند یا اگر ببینند برای آنها ارزشی قائل نمیشوند.دوران دانش آموزی و مدرسه، یکی از تاثیرگذارترین دوره های زندگی هر فردی محسوب میشود. بسیاری از مهارتهای افراد، در همین دوران شکل گرفته و به مرور زمان تکمیل می شوند. یکی از مشکالتی که والدین به طور مداوم با آن درگیر هستند، مساله عدم اعتماد به نفس فرزندان آنها در زمان مدرسه و دانش آموزی است.اعتماد به نفس یک ویژگی شخصیتی کلی است و نمیتوان آن را محدود به دوره هایی خاص از زندگی کرد. همچنین عوامل کاهش یا افزایش اعتماد به نفس نیز در یک قالب کلی بررسی میشوند. اما یکی از مکانهایی که میتواند به صورت مستقیم روی خودباوری نوجوانان تاثیر بگذارد، مدرسه است