بررسی روند تغییرات δ18O - δ13C در انواع مختلف تراورتن های آب اسک واقع در جنوب شرق آتشفشان دماوند و پتروگرافی انواع لامینه ای آ نها

تراورتن های لامینه ای از نظر سنی قدیمی ترین تراورتن های موجود در منطقه آب اسک محسوب می شوند. بررسی عوارض دیاژنزی در این تراورتن ها منجر به تفکیک دو محیط دیاژنزی متئوریک و تدفینی شده است. بر اساس مطالعات میکروسکوپی و XRD تراورتن های مذکور در حدود 95 درصد از کلسیت با مقادیر ناچیزی کوارتز ناخالصی هایی از اکسید آهن تشکیل شده اند. بر اساس آنالیزهای ایزوتوپی δ18O و δ13C انجام شده بر روی تراورتن های منطقه، روند خطی مشاهده شده بین مقادیر δ18O و δ13C به اختلاط دو یا چند سیال مختلف نسبت داده شده است. این روند خطی نشان می دهد که فرایند هایی مانند تبخیر، تعییرات درجه حرارت، گاززدایی سریع CO2 دیاژنز توسط سیالات متئوریک در نهشته شدن تراورتن های منطقه مورد مطالعه نقش مؤثری داشته اند.