بررسی جنبه های مختلف نقش مدارس و مشاوره به دانش آموزان با هدف بهبود سطح بهداشت و سلامت روان آن ها

مدرسه و محیط های آموزشی کانون توجه صاحب نظران سلامت روان هستند. از این رو که این محیط با گروه های سنی که به عنوان گروه های حساس شنخته می شوند سروکار دارند.علاه بر این که سنین دبستان و راهنمائی و دبیرستان به عنوان سنینی شناخته می شوند که پایه ریزی شخصیت افراد در بزرگسالی در این سنین روی می دهد.و این دسته از گروه های سنی بیشتر اوقات خود را در این مدارس و محیط ها م گذرانندو روشن است که فضای این موقعیت ها تاثیرات مهمی بر سلامت افراد در بزرگسالی دارد. بر این اساس صاحب نظران مسائل روانی در کنار توصیه به خانواده ها در جهت شناخت عوامل موثر در بهداشت روانی و تامین آن ، مراکز آموزشی و مدارس را مورد توجه خود قرار می دهند و ایجاد آشنایی و رعایت این عوامل را در مدارس توصیه می کنند.سلامتی ، مهمترین عامل پیشرفت و ضامن بقای جامعه است . طراحی ، تدبیر و اجرای برنامه های توسعه در بعد بهداشتی ، اعم از بهداشت جسمی و روان ، پس از خانواده باید در مدارس پایه ریزی گردد. چرا که در ایران کودکان از شش سالگی وارد مدرسه می شوند و اکثر آن ها وقتی از مدرسه بیرون می آیند که به بزرگسالی رسیده اند . بنابراین طبعی است که انتظار داشته باشیم، این مدت طولانی بر تک تک آن ها اثر عمیق گذاشته باشد . بنابراین با توجه به طولانی بودن دوران تحصیل و باتوجه به حساس بودن کودکی و نوجوانی باید انتظار داشت که مدرسه بتواند در تضمین بهداشت روانی دانش آموزان یا ایجاد دشواری های رفتاری برای آنان نقش مهمی داشته باشد.