برنامه ریزی شهر هوشمند و تبیین الزامات زیرساختی آن ضرورت شهرداری ها

فضاهای شهری در طول تاریخ نقش مهمی در زندگی اجتماعی - اقتصادی ساکنان داشته و به عنوان مرکز ارتباط و تحول در شهرها عمل کرده است. در دوران مدرن با تغییرات عمیقی که در تمامی ابعاد زندگی و سکونت رخ داده بخش عمده فضاهای شهری به مکان های سودا زده تبدیل شده و تحت تاثیر نیروهای بازار در خدمت منافع جریان های محدود قرار گرفته است. هدف این مقاله برنامه ریزی شهر هوشمند و تبیین الزامات زیرساختی آن ضرورت شهرداری ها با مطالعه اسنادی می باشد. توسعه پایدار فرآیندی که طی آن مردم یک کشور نیازهای خود را بر می آورند و سطح زندگی خود را ارتقاء می بخشند، بی آنکه از منابعی که به نسل های آینده تعلق دارد، مصرف کنند و سرمایه های آتی را به هدر دهند. از سویی دیگر معمولا کلانشهرها را با صفت پیچیدگی روابط و ساختارها معرفی می کنند. در این راستا اشکال و الگوهایمختلفی برای توسعه پایدار شهری و شهر پایدار ارائه شده است که از آن جمله می توان به الگوی رشد هوشمند شهری اشاره کرد که با دیدی سیستمی به شهرنگریسته و موجب توسعه و پایداری شهر در بلند مدت می گردد. در این راستا لازم است تا مفهوم رشد هوشمند به صورت اصولی در تمامی ابعاد و زمینه های حیات شهر وارد شده و به عنوان مبنایی سازماندهی عملکرد و ارتباطات میان آنها مورد استفاده قرار گیرد. تلاش های زیادی برای برطرف ساختن اثرات منفی گسترش پراکنده شهرها به عمل آمده که عمده ترین آنها راهبرد "رشد هوشمند" به عنوان یکی از راهکارهای مقابله با "پراکندگی" توسعه شهری است که در واقع رشد هوشمند جایگزینی برای پراکندگی محسوب می شود.