بررسی ارتباط متغیرهای دموگرافیک با نگرش ها و باورهای ناکارآمد مرتبط با مواد در افراد دچار سوء مصرف مواد مخدر مراجعه کننده به مراکز ترک اعتیاد شهر رشت

هدف از انجام این تحقیق بررسی ارتباط متغیرهای دموگرافیک با نگرش ها و باورهای ناکارآمد مرتبط با مواد در افراد دچارسوء مصرف مواد مخدر مراجعه کننده به مراکز ترک اعتیاد شهر رشت می باشد.طرح پژوهش حاضر نیمه آزمایشی بصورتپیش آزمون پس آزمون میباشد. جامعه آماری پژوهش حاضر را کلیه افراد دارای سوءمصرف مواد مخدر مراجعه کننده بهمراکز ترک اعتیاد تشکیل میدهند، افراد دچار سوء مصرف مواد با مراجعه به مراکز ترک اعتیاد شهر رشت شناسایی و پساز جلب نظر آنها جهت همکاری انتخاب میگردند. جهت تعیین حجم نمونه، با توجه به اظهارات مسئولین و آمار البته نهچندان دقیق، طی شش ماهه دوم سال ۱۴۰۱ ماهیانه، در حدود ۴۰ الی ۵۰ نفر به این مراکز مراجعه میکنند لذا با استفادهاز جدول مورگان تعداد ۴۰ نفر به عنوان حجم نمونه انتخاب گردید از آنجا که پژوهش حاضر بصورت شبه آزمایشی (تجربی)است تعداد در نظر گرفته شده در قالب ۲ گروه آزمایش و کنترل (هر گروه ۲۰ نفر) تقسیم شدند. در این پژوهش از دوپرسشنامه استاندارد استفاده شده شامل پرسشنامه مقیاس باورهای مرتبط با مواد و پرسشنامه مقیاس نگرش ناکارآمد (DAS)به کار رفته است. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار spss۲۰ انجام گرفته که در دو سطح توصیفی و استنباطیداده های بدست آمده مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. برای بررسی نرمال بودن توزیع ها نیز از آزمون کولموگروف اسمیرنوفتک متغیری به استفاده شد . جهت تبیین فرضیه و نشان دادن تفاوت آماری نمرات دو گروه، قبل و پس از آموزش و مقایسهآنها با هم از تحلیل کواریانس استفاده شد.نتایج تحلیل کواریانس نشان داد که تفاوت معناداری بین گروه آزمایش و گواه درمرحله پیگیری از لحاظ باورهای مرتبط با مواد و نگرش های ناکارآمد، وجود دارد. از میان متغیرهای جمعیت شناختی نیزتحصیلات و میزان درآمد با نگرش ناکارآمد و باورهای مرتبط با مواد دارای رابطه بودند. در مجموع با اثبات تاثیر مثبت درمانشناختی بر افکار و باورهای مرتبط با مواد و کاهش نگرش های ناکارآمد، لزوم توجه و استفاده بیشتر از این رویکرد بهدرمانگران، روانشناسان و مددکاران پیشنهاد می گردد.