اثربخشی طرحواره درمانی هیجانی بر سلامت اجتماعی و نگرش به آسیب های اجتماعی دانش آموزان پسر دبیسرتان های شهر ارومیه

پژوهش حاضر با هدف تعیین اثربخشی طرحواره درمانی هیجانی بر سلامت اجتماعی و نگرش به آسیب هایاجتماعی دانش آموزان پیر دبیرستان های شهر ارومیه انجام شد. جامعه آماری پژوهش حاضر را کلیه دانش آموزانپسر مشغول به تحصیل در دبیرستان های شهر ارومیه در سال ۱۴۰۲ تشکیل دادند، که به صورت نمونه گیریدر دسترس ۳۰ نفر (دو گروه ۱۵ نفری آزمایش و کنترل) انتخاب شدند. در این پژوهش از پرسشنامه های آسیباجتماعی (آقایی و تیمورتاش، ۱۳۸۹) و بهزیستی اجتماعی (کیز، ۱۹۹۸) استفاده شد. داده ها با روش های آزمونشاپیرو جهت نشان دادن نرمال بودن نمونه و تحلیل کوواریانس یک متغیره و چند متغیره با اندازه گیری مکرر واستفاده از آزمون تعقیبی بنفرونی تحلیل شد. نتایج به دست آمده از تحلیل داده ها نشان داد که طرحواره درمانیهیجانی بر افزایش سلامت اجتماعی (F=۴۷/۸۵۲ و P=۰/۰۰۱) و کاهش نگرش به آسیب های اجتماعی(F=۲۰/۱۴ و P=۰/۰۰۱) اثر بخش است . از پژوهش حاضر میتوان به این نتیجه رسید که طرحواره درمانیهیجانی بر افزایش سلامت اجتماعی و نگرش به آسیب های اجتماعی تاثیر معنادار دارد.