نقش الگویی فرزند اول خانواده بر سایر فرزندان

تاثیرپذیری و تاثیرگذاری یکی از ویژگی ها انسان است. ره آوردهای عقلی و نقلی بیانگر آن است که فرزندان از والدین و سایراعضای خانواده تاثیر می پذیرند و بخش قابل توجهی از رفتار و عملکردشان مبتنی بر الگوگیری از خانواده است. کودکی که درمحیط خانواده رشد می کند، در ارتباط و تعامل با سایر فرزندان به شدت از خواهر و برادر بزرگتر از خود تاثیر می پذیرد و دراین میان نقش فرزند اول که بعد از والدین جایگاه فرماندهی و حکم رانی بر سایر فرزندان را دارد برجسته و در خور توجه است.باتوجه به اینکه فرزند اول خانواده بر سایر فرزندان نقش الگویی موثر و محوری در تربیت شان دارد؛ نگارندگان را بر آن داشتکه با بهره گیری از یافته های بشری و گزاره های دینی و با استفاده از روش توصیفی و تحلیلی مسئله اتخاذ شده را مورد تجزیهو تحلیل قرار دهد. یافته ها نشان می دهد که اغلب ویژگی ها شخصیتی فرزندان اول متمایز از سایر فرزندان بوده و تاثیر زیادیدر عملکرد و رفتار سازنده و مخرب دیگر فرزندان دارند. به دلیل جایگاه و مسئولیت پذیری و محافظه کاری و سازماندهی وریاست طلبی که دارند نسبت به فرزندان بعدی کم تر به سمت کارهای خطرناک و مضر و ناهنجاری های اجتماعی همچون موادمخدر، دزدی، آشوبگری و غیره جذب می شوند. افزون بر آن برای بهتر دیده شدن و داشتن اعتماد بنفس بالا کارهای زیادی راامتحان میکنند و تمایل بیشتری به کارهای ماجراجویانه دارند لذا سرکشی و تمرد درکارهایشان مشاهده میشود. باتوجه بهاینکه خصایص ذکر شده مجرب بوده و به تجربه ثابت شده است که فرزندان اول معمولا این چنین ویژگی های دارند لازم وضروری است که والدین متناسب با شرایط و ویژگی های آنان با آنان رفتار و تعامل کنند و به خوبی آنان را درک کنند و بسترشکوفایی بیشتر آنان را هموار سازند تا بتوانند تاثیرات مثبت خویش بر برادران و خواهران خویش بگذارند.