اثربخشی آموزش مبتنی بر ذهن آگاهی بر مولفه های کفایت اجتماعی دانش آموزان پسر پایه اول متوسطه

هدف از پژوهش حاضر اثربخشی آموزش مبتنی بر ذهن آگاهی بر کفایت اجتماعی و انگیزه تحصیلی دانش آموزان پسر پایه اول متوسطه شهر جیرفت بود. روش پژوهش انتخاب شده در این تحقیق از نوع نیمه آزمایشی با گروه کنترل و آزمایش بود. شامل کلیه دانش آموزان پسر پایه اول متوسطه اول شهر کرمان بود. روش نمونه گیری در این پژوهش از طریق نمونه گیری تصادفی خوشه ای بود. نمونه با حجم ۳۴ نفر مشخص شد (۱۷ نفر) در گروه آزمایش و (۱۷ نفر) در گروه کنترل بودند. داده ها با استفاده از پرسشنامه های کفایت اجتماعی فلنر (۱۹۹۰) غربال شدند گروه آزمایش طی ۹ جلسه یک ساعته مورد آموزش فنون مبتنی بر ذهن آگاهی قرار گرفتند.پس از جمه آوری داده ها با استفاده از پرسشنامه های کفایت اجتماعی فلنر(۱۹۹۰)، با روش آماری تحلیل کوواریانس چند متغیره مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. نتایج تحلیل کوواریانس چند متغیره نشان داد آموزش مبتنی بر ذهن آگاهی بر مولفه های کفایت اجتماعی در دانش آموزان ثر بخش است.