رابطه ی بین سطح فعالیت بدنی، مهارت های بنیادی و BMI دختران دانش آموز مقطع ابتدایی با سطح فعالیت بدنی و BMI مادران

شناخت عوامل اثرگذار بر سلامت جسم و روان از مواردی است که بشر همواره به دنبال کشف آن ها بوده است (۳۹، ۴۸). سلامتی انسان تحت تاثیرعوامل زیادی قرار دارد. این عوامل عبارتند از: وراثت، محیط، مراقبت های بهداشتی و سبک زندگی. سبک زندگی به آن دسته از اعمال ارادی اطلاق می شود که به عنوان یک بخش منظم از الگوی زندگی روزمره فرد می باشد، برای مثال عادات تغذیه، عادات شستشو، عادات فعالیت بدنی و ورزش (۷). تحقیقات نشان می دهد چاقی کودکان و نوجوانان یک مشکل بهداشتی پیچیده است که به عوامل متعددی از جمله چاقی والدین، تغذیه دوران کودکی، وضعیت اقتصادی- اجتماعی، فعالیت بدنی و ورزش بستگی دارد (۲۲، ۴۸). کاهش فعالیت بدنی و به تبع آن کاهش آمادگی جسمانی می تواند علت افزایش وزن باشد که این افزایش غیرطبیعی آغاز بروز بسیاری از بیماری های جسمی و روحی است (۳، ۴۸، ۸۵). کاهش سطح فعالیت بدنی در دوران کودکی و نوجوانی احتمال ابتلا به دیابت نوع دوم، سرطان ها، بیماری های قلبی- عروقی، پوکی استخوان و بسیاری دیگر از بیماری ها و عوارض جسمی و اجتماعی را در بزرگسالی افزایش می دهد (۷، ۲۰). کودکان به طور طبیعی به ورزش، بازی و تحرک علاقه نشان می دهند و این برای رشد و نمو آنان لازم بوده و شرط بقای آن ها برای ادامه زندگی می باشد، اما سبک زندگی جدید، آپارتمان نشینی، فراگیر شدن بازی های رایانه ای و تلویزیون، که نتیجه آن بی تحرکی و چاقی است، فقر حرکتی را بر بسیاری از کودکان تحمیل کرده است (۵۲، ۱۸). کودکان و نوجوانان باید حداقل ۶۰ دقیقه فعالیت بدنی در روز داشته باشند. این میزان از طرق مختلف شرکت در فعالیت ها، داشتن سبک زندگی فعال، مسابقات و کاهش مدت زمان فعالیت هایی که به صورت نشسته انجام می شود به دست می آید (۱۳). در سنین دبستانی رشد جسمانی، عاطفی وعقلانی کودک نسبت به سال های بعد، از سرعت بیشتری برخوردار بوده و قابلیت اصلاح پذیری کودکان در مقطع ابتدایی فوق العاده است به گونه ای که ارائه فعالیت های حرکتی منظم در این مقطع از اهمیت ویژه ای برخوردار است. به عبارت دیگر می توان گفت تجارب حرکتی کودک در این برهه زمانی زیربنای آگاهی ها و یادگیری بعدی کودک را فراهم می آورد. یعنی توسعه توانایی های بالقوه و مهارت های حرکتی در ورزش ها و به طور عام تمام فعالیت های روزانه به حداقلی از مهارت های حرکتی نیاز دارند و حتی عقاید رایج امروزی حاکی از آن است که بهبود این عامل علاوه بر بهبود کارآیی، احتمال آسیب دیدگی را در تمام ورزش ها کاهش می دهد (۵۲).