بررسی حدیث غدیر از منظر فخر رازی و میرحامدحسین هندی

حدیث غدیر یکی از مهمترین احادیث مرتبط به مسئله جانشین پیامبر صلی ص است. تشیع قائل به منصوص بودن نصب امام علی علیه السلام از سوی خدا توسط رسول الله  است و یکی از دلائل متقین آنها حدیث متواتر غدیر است. اما اهل سنت حدیث را در حد محبوبیت و نفرت و مفاهیمی غیر از امامت تنزل داده اند. فخر رازی یکی از عالمان بزرگ سنی است که در آثار خود با ارائه دلایل مختلفی حدیث غدیر و دلالت آن بر امامت حضرت علی را انکار کرده و پس از او بسیاری از علمای اهل سنت ادعای خود در رد حدیث غدیر را به دلایل فخر رازی مستند کرده اند. از جهت لازم است اشکالات فخر رازی درباره حدیث غدیر در اثار او بررسی شود و به صورت منطقی و مستدل پاسخ داده شود. علامه میر حامد حسین یکی از عالمان بزرگ اهل تشیع در کتاب «عبقات الانوار فی امامه ائمه اطهار» خود با ارائه دلایل مختلف حدیث غدیر را تبین کرده و شواهد متعدی برای اثبات ولایت و امامت امیرالمومنین اقامه کرده است. این پژوهش بر آن است که با بررسی اشکالات فخر رازی، پاسخ را با تکیه بر استدلالات میرحامد حسین هندی ارائه دهد. نتیجه آن که ایرادات فخر رازی بر حدیث غدیر از جهت سند و دلالت، پاسخ هایی معتبر از قرآن و احادیث و همچنین منابع تاریخی و منطقی دارد.