راه کارهای افزایش انگیزه نظامی گری دانش آموختگان یک مرکز نظامی

هدف از پژوهش حاضر، شناسایی عوامل مرتبط با افزایش انگیزه نظامی گری در دانشجویان یک مرکز نظامی است. جامعه آماری این پژوهش به صورت تمام شمار و شامل کلیه فراگیران دانش آموخته موجود در مرکز نظامی  است که در سال ۱۳۹۷ جذب شده اند، می باشند. روش تحقیق حاضر توصیفی از نوع زمینه یابی بود که به لحاظ هدف در زمره تحقیقات کاربردی محسوب می شود. برای دست یابی به اهداف تحقیق از پرسش نامه ای محقق ساخته در مورد راهکار های افزایش انگیزه نظامی گری در دانش آموختگان این مرکز استفاده گردید که روایی محتوایی آن با استفاده ازنظرات اساتید، مورد تائید قرار گرفت و پایایی آن نیز با استفاده از آزمون آلفای کرونباخ برای مولفه های افزایش انگیزه نظامی گری ۹۷/۰ به دست آمد، که با استفاده از فرمول کوکران تعداد ۲۶۰ نفر به عنوان نمونه به شیوه نمونه گیری تصادفی خوشه ای انتخاب شدند. در پایان جهت بررسی سوال ها از آزمون همبستگی اسپیرمن در سطح معناداری حداقل ۰۵/۰ استفاده شد. نتایج  آزمون همبستگی اسپیرمن نشان داد که مولفه های تعهد سازمانی، منش فرماندهان، نیازهای مادی و معنوی، آداب نظامی، منش مربیان، آمادگی جسمانی، محیط آموزشی، هویت پاسداری و فعالیت های فوق برنامه به ترتیب دارای بیشترین ضریب همبستگی و ارتباط معنادار با انگیزه نظامی گری بودند.